се (зам.) - истисне (гл.)

Мнозина, тогаш, паднаа од дрвјата, мнозина си шинаа рака, нога, прст. На некој само им се истисна душата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вгнездувајќи ѝ се во новиот дом, таа секојдневно градеше тивка стратегија, како Рада да се истисне од домот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Течеа тешките жетви на лето, па тешките вршачки со коњи кои трчаа во круг по снопјето, од каде мораше да се истисне секое зрнце.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Потоа ги отвори и прозорците на другите одаи во куќата и на сите простории; ги отвори и долапите, и шкафчињата, и ковчезите, и ношвите и сѐ што можеше да се отвори во куќата - за да се истисне отсекаде воздухот што го дишел Илко, сѐ да се испроветрее.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)