се (зам.) - истанчи (гл.)

И нозете му се истанчија, му се затресоа и го испуштија човекот одозгора.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вратот ми се истанчил, што се вели, врвка ми станал.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така ли се чистат пенџериња?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Туку, галиба, доста е бришењето, се истанчија џамовите како книги цигарски.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)