— Доцна, другар Ѓорче, доцна! Го испуштитвме пилето, избега! — му се испушти на Толета, а другите се израдуваа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Бегање? — се испушти од триесет грла.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Аир ефендум, ошче за кумити сме ние старите. Не гледате, едната нога веќе ни е во гробот, — му се испушти на стариот Главчета кој ги беше фатил 99те и ѝ се надеваше на стотата, која сигурно ќе ја фатеше ако не беше пријателот Арслан.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сакаат, браќа, да нѐ видат сете нас така слободни како шо го гледаат слободен тој народ тамо — Да се живи, ако има такви луѓе — му се испушти од устите скоро на целиот куп.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Се виде таа, џанум! — му се испушти и на Бориса; — предавство!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Многумина го имаа видено Толета отпорано, та сега од неколку грла се испушти една тажна воздишка. — Леле, мајче ти мила!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ааа! овој ли е Толепаша од Мариово што не го дупи куршум, а? — Се испушти од неколку грла наеднаш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Бегање, бегање, другари. Ако се согласиме сите, мене ми се чини дека ќе успееме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Првиот муштерија од суеверие не се испушта, па макар нешто да се продаде и без печалба.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Јадеше со чувство дека мора брзо да јаде, без починка, без застанување, зашто миговите во кои беше собрана таа сладост можеа да се испуштат и задоволството од убавиот ручек да пропадне.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Така ќе се разлабават пантликите и ќе се испушти плодот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми се испушти зборот и се мачам да го исправам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И дури стариот да се заврти и да ѝ даде ишарет да не кажува, оваа наеднаш се испушти и му рече на војникот: – Море, пусто да остане и чешмичето, ами ако е за него, елате по мене, јас ќе ви го кажам, не дека е далеку!!! – и тргна напред преку дворот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги удрија главите ничкум и се зажалаа од безизлезната положба. – Ех, било таксират, ќе се умира, деца! – за првпат му се испушти од грлото на поп Јакова кој стана и почна нервозно да шета.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Поп Јаков се испушти пред скромниот калуѓер. – Само по еден начин можат, оче, да дојдат кај нас ако нападнат од сите четири страни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Само Маре се осмели гласно да помисли: - Никогаш не би помислила, - ѝ се испушти, - дека затвореничка колонија може да стане уметничка колонија.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Како, на пример, твоите заборавени знамиња! – му се испушти на Татко.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Доколку зрнца песок се испуштаат врз врвот од една песочна купа системот може да пројави три различни типа на поведение: подкритично, критично и надкритично.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Му се испушти некако во веселбата кога го женевме. Јон за ова ништо не ми кажа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)