Искри секаа на сите страни околу мене, се искреа низ дамарите на крвта, месечеа попреку, однапред, секаде, на парчиња месечеа... убивајќи ми ја надежта!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тој ја галеше по косичката со другата рака, а очите му се искреа од радост.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)