се (зам.) - изненади (гл.)

Кога дојде Рајна во посета, се изненади, ти се покажа најголем традиционалист од сета наша генерација, што е ова сѐ штиркано, сѐ мраз пеглано, а само за еден човек, заслужува ли оној суртук такво нешто, знам, знам, сега ќе подзамижиш и ќе речеш, е па на некој начин и заслужува, колку убаво ме љуби, ха, ха!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се изненадив на зборот „работам“. Овој збор најмногу, во ваков контекст, го употребуваат оние што се претставуваат како видовити и надрилекарите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но зошто е таа толку мирна, ни да се изненади, ни да се вцрви, а уште кротко му се осмевнува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Поминале неколку години... Еден ден, кога бродот стигнал на островот Бисерна Школка, по бисери, луѓето на бродот мошне се изненадиле: кај нив дошол еден човек обрастен со долга коса и брада, ослабен, вистински див човек.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Алекса не се изненади, а Петко излезе веднаш по Бајракот и Ѓура та и тој назорум тргна по последниов на пет шеесет чекори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
(Види, види, брату, убава невеста.) Толе влезе во селото, го најде Бешот кој се изненади на неговата смелост и дрскост, но познавајќи му го убаво табиетот, ништо не му советува или препорача кога му рече Толе дека тука ќе зимува зимава: — Сега ти си знајш, брат Толе!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Андоница знаеше дека Андон е тука и се крие некаде, но кога го виде Толета просто се изненади.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие беа црничани и не малку се изненадија кога го видоа Мирчета кај нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој не се изненади кога го виде Мита, бидејќи Мито често идеше кај него за интервенции.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И немалку се изненади кога еден ден Јован му рече дека едно детиште го барало и сака да го види.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури Толе го водеше овој разговор пристигнаа и другите коњаници со пешаците. Не малку се изненадија и едните и другите кога им се сретнаа погледите и си ги слушнаа гласовите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За да не предизвикаат некакво сомнение, ниту Бајракот, ниту Ѓро се обѕрна назад.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Некои ме слушаа, други со сила и натераме, ете, заедно со тебе, влегоа во огнот, некои пострадаа, ене и по апцаните; другите, еве, ќе страдаат на своите огнишча, без да можеме да им помогнеме ни јас, ни ти.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Старците се изненадија кога го видоа Толета со ручек.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе се изненади на неговата љубов и приврзаност, но за него таа беше бледа сенка од бело облаче, која за час исчезнуваше под светлите лачи на јулското сонце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се изненади: стоеше лице в лице со денот!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тоа го охрабри, или го насочи, или го поттикна, или просто го подлажа да напише еден драмски текст, од кој театарските уметници толку се изненадија што дури и се намуртија, па одвај се најде некој почетник режисер да го постави на една провинциска сцена, некогашна коњушница на некогашна касарна, што живуркаше со половина душа, одвај собирајќи премиерска публика, а не пак да собере некој денар за авторски хонорар.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Го повлече со раката и се изненади. Беше претешко.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И тоа - Куршумли ан. - Куршумли ан!? - се изненади Денко. - Така ми кажувале.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ви носам пошта, - рече. - Пошта! - се изненадија старецот и детето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А Стрела? - му текна наеднаш на Денко. - Навистина, каде е Стрела? - се изненади и Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Што бараш на Чукарот? - Одам потаму. - рече Бојан. - Потаму! - се изненади старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Овесари!? - се изненади Бојан. - Така рече шумарот. - Да не мислиш професори, дедо? - Така, некако, овесари, професори...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Митко прво силно се изненади и за малку ќе ја испуштеше слушалката, а потоа кога малку се созема почна силно да вика, онака како што правеше мајка му.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- О, ти не спиеш! - се изненади Месечината кога ја догледа куклата со широко отворените сини очи. - Доцна е, полноќ ќе е скоро...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- О! - се зачуди кога ѕирна внатре. Се изненади од чистотата на ластовичиниот стан, и од пријатната топлина.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Еден руски патешественик, по име Виктор Григоровиќ, професор од Казан многу се изненади кога виде славјански книги во Охрид, во моето родно место Струга, во Преспа и др. затоа што тукашните славјани не им биле познати на европејските народи, туку од нивна страна биле сметани за некаков друг народ.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го препозна курирот Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се изненади кога ја виде сликата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бошко пак забрза по улицата. Одеше и мислеше вака: „Ќе се изненадат.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Да, - реков и му ја подадов шарената топка.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Забележав на едното крило на авионот шарен папагал и се изненадив.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Еразмо првин се изненади од леснотијата со која старецот се одвои од својот дијамант, но веднаш потоа се прибра и рече: -Не, јас не сакам материјални богатства.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- О, Христина - сосем природно се изненади жената и ме прегрна.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Таа не се изненади дека го очекувавме и татко ми да дојде тука. Значи, сепак, има нешто договорено.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Јас не можев да издржам и му кажав за тоа дека ја загубивме мајка ми, а тој не се изненади, очигледно знаел за тоа и ме прегрна охрабрувачки.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Тетко Рајно, каде живее таа тетка што дојде со тебе кај нас, - ја прашав и забележав како таа се изненади.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Другиот не се изненади затоа што знаеше дека соговорникот го владее добро англискиот јазик.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Ќерко што си направила од себе, - се изненади мајка ѝ Светлана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Денес не само што ќе бидеш моја гостинка, туку и ќе бидеш старосватица. - Старосватица! - се изненади Ивона.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Што, зар починала? - се изненади Рада. - Да, пред три месеци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ново! - како да се изненади Рада. - Ништо посебно, тето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Америка! - се изненади Никодин. - Не може! Не пуштам јас дете само толку далеку преку светот! - скокна секогаш строгиот татко.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дури се изненади и се зачуди кога ја забележа мирната силуета на стражарот кој шета со одмерени чекори пред зградата на Банк Отоман.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Колку години имаш? со отсутност на нељубопитен човек прашал Доце Срменков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можеби триесет и шест, можеби триесет и седум, се изненадил од прашањето Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не. ќе им речам дека немам коњ, ако разберат, ќе простат, мислеше и се изненади кога на прашањето, како ќе помогне, призна: - Имам коњ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги склопи очите во исчекување и се изненади од нејзината пријатна мекота.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ох, Господе, па му треба светлина!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Госпоѓите Нини, мајката и ќерката, пријатно се изненадија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
20.00 Постои тенденција на чести ерекции за време на почетната фаза од пушењето, што ме потсеќа, кога сме веќе кај оваа тема: за сексот во однос на хероинот можам да кажам две работи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Или ве држи константно така што луѓето се изненадени од вашата издржливост, или вториот ефект е едноставно ништо, не може дури ни да ви се „дигне“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој малку се сепна, се изненади, но прифати и отиде кај неа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се изненади. „Каков потоп?“ И сфати дека заблудата е тапоглав полноглавец со долга опашка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се изненади - бакарот беше покриен со темнозелена ’рѓа: пред него стоеше насилникот Мирон.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И сирото тркачко грло со куп ребра и една бела душа - си попаднало во нестарателски раце. „Твојата соба е поголема“ , шепнаа. „А утре ќе дојдеме и ќе го однесеме.“ „Кого?“ Го триеше со дланката темето и мислеше: брзо ми расте овесов на глава - треба утре да појдам на бричење. „Коњот“ , чу и се изненади.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сретна многу познати, уште од она време на крвавите воени години и се изненади - луѓето се менеа, имаа други лица и други облеки, а тој, влечејќи се по врелата калдрма, уште му се молеше на својот бог по крчмите и се кострешеше како гладен вепар.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беше осамена, изгубена, нејака. „Јано.“ Се изненади.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На здравје, другар брат. Чао. Чао? Се изненади. Чао, како тогаш кога се убивав со ракија во темната соба на хирургот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тоа беше мојот пријател, полскиот амбасадор Мајевски кој минуваше крај построената гарда. Се изненади кога ме виде во салонот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Климент Камилски се изненади од овој настан, но сметајќи се апсолутно компетентен, како сорбонски докторанд од областа на воспитанието на детето, не сакаше пред Татко да го покаже своето чудење, но, сепак, со авторитетен глас на сеинформиран научник прокоментира: Јазикот останува најзначајната симболичка фигура на човековиот дух, но и најзагадочната творба на природата за разбирање на луѓето и народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Наоѓаше другарче од средно, комшија од маалата или братучед на баџанакот кој е високо поставен во партијата која има победено на изборите. – Алек, ич не се изненадив кога ми рече дека тој ќе биде директор на секретаријатот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Двапати се качив кај него горе. Тој се изненади. Знам дека не се надевал.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се изненади мудурот, се изненадија ќатипот и мулазимот, башчаушот и чаушот кога видоа жена — каурка да фаќа рака со Турчин.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нунката се вџаши од чудо, се изненади, изнацука на убавините и умот што го направил ова „чудо", и разбра што сакаше да разбере!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И не малку сите се изненадија кога влезе во црквата истиот оној калуѓер што дојде едно време во Старавина на Богородица.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Но силно се изненадил кога видел дека тој е истиот оној младич што пред неколку години му послужил како модел за ангелот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се изненади: кабаницата лежеше неподвижна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се изненади: „Пред повеќе дни, ако ви е тоа важно како на лекар.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се исправи да се прибере за битка и се изненади.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Свињо...“ Капетанот го чу истрелот и се изненади од неочекуваната тишина.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Ќе отпатувам“, исцеди од себе и се изнади. „Сакав само да оставам порака.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И тој се изненади: - Јас мислев питачи идат, а тоа наши луѓе дошле, - рече тетин Доне врзан со пороже околу појасот преку ќурдијата, и со истата онаа донесена паларија што ја имал од времето, со мустаци чии влакна секогаш стоеја наежено.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се изненадија кога го видоа седнат во ладот на ѕидот зад нив, со куп врбови прачки како плете некоја голема кошница: - Ти си ја тераш таа решетарската, - рече Србин.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Затоа се изненадија кога ја видоа Божана како се враќа од некаде со полна фута.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога втаса во дворот од неговата куќа, се изненади.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога дојдоа крај Трајчета, тој се изненади и ги позна.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Знаете нашите сопствени зборови како ќе се изненадат кога ќе ги пресретне впечатливо видение.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Многу се изненадив кога открив дека во одговорот на Раде отсуствува потсмевот, најсаканиот негов пристап.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Овде сте!? – се изненади таа гледајќи ме со вчудовиденост.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се разбира дека се изненади.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Многу брзо зачекори и по платото пред Саемскиот комплекс. „Господи, колку многу снег“, вистински се изненади Филип Д.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Уште да додадам дека воопшто не се изненадив кога забележав дека некоја туѓа мисла ми се прикрадува настојувајќи да ми се прикаже како моја.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ај кажи ми ако знаеш, колку е тешко кенгуровото младенче? Ич не се изненади: 20 грама. Ете, таков е Врапче.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Го скрши излогот? - се изненади таа. - Те виде некој?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Морав да го ослободам - се обидов да ја смирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Никому” излажав, но не ги тргнав очите од извалканото лице на Денко Самоников.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„А кому му зборуваш?” се изненади Стариот писател и го сврти кон мене својот испитувачки поглед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бев само зачуден од необичната гримаса што за првпат ја забележав на неговото нездраво лице.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Знаеш и да се смееш! - се изненадив, но не се шегував.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Зошто?“, како да се изненади татко ти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Војните никој не може да ги предвиди. Приходјат. Уходјат. Не знам!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се разбира, се изненадил од посетата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина се изненадив од ентузијазмот на Кристина при споменувањето на едно обично маче, но уште повеќе се изненадив кога таа наместо да истрча да ја гали мачката или да ја намами да дојде кај неа, почна да ѝ вика „пис! пис!“ за да ја избрка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не знам како - но веројатно поради целата возбуда, замор и јадење, веднаш сум заспал и така сум заборавил на мојот ноќен план.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Однадвор салата му изгледаше сосема обично, но кога излезе на сцената непријатно се изненади: наместо најавената жири комисија спроти него стоеја неколку водачи на африканско племе што не можеше точно да го препознае.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Мече се изненади од таков пречек.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Уште не спиеш? - се изненади.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Која е таа? - ја прашав бабичката. - За Марија прашуваш?! се изненади таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Како тоа?! - се изненади таа. - Па едноставно. Едната ми пиша писменце во кое ми соопшти дека ме сака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Бреза почна да писка, но се изненади од прскањето и ја затвори устата вчудовидена. Ги затвори и очите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сами сте? - се изненади таа. - Милите мои, извинете, имав многу работа денес, - рече и отиде во нејзината соба.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Па, ти никогаш не си имал притисок, - се изненади тато.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Кој се ниша во ова доба на ноќта?! - се изненадив.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Саше, - му шепнав, - ајде да ја заспиеме. - Како!? - се изненади тој.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Какво ветување?! - се изненади мајка ми. - Па, тоа што ти го дадов. Си заборавила ли?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Види, - се изненади, - има дури и разнобојни мали рефлекторки. Стана и ги запали.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ибн Тајко се изненади: „Од каде знаеш?“ „Не си ли во влашкиот катун на Горна Белица?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Кој? – се изненади. - Како кој? Заборави зошто сум тажна?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Па бато, може ли да заборавил да зборува на нашиот јазик?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Јас сум сакала!? - божем се зачудив и се изненадив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Морам да признаам, уште повеќе се изненадив од приказната на Лима, дека го видела Полните Усни, другарот на Стомачето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Па затоа не се изненадив кога следниот ден ја најдов Билјана на истото место, крај прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Се изненади кога се врати дома. Мајка му не можеше да зборува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Не, деца, јас воопшто не се изненадив од тој одговор.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Еден ден покрај пругата се појавија две крави и еден човек. Златко се изненади и се зачуди.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)