се (зам.) - изнајаде (гл.)

Слегле тука штрковите и се изнајале арно со скакулците.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Откога се изнајале сите арно убаво од жаби, се дало заповед од Аџијата и сите летнале и се извишиле наугоре дури до облаци.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Патчето било низ едни ливаѓе и во ливаѓето имало киселица, та Силјан си набрал и се изнајал од неа.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)