Ја остави прачката во долапот, како да потпевна прачка имам камен немам, па ја бакна мајка си в чело и цел ден и цела ноќ попусто чекаше да му подари солза радосница.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Додека тој се излежуваше, размислувајќи за своите благодати, во дворот срамежливо потскокнуваа мали кафеави зајачиња; ќе го одминеше јато синкави еребици со бели шарки на главата, во еден ред, прелетувајќи дваесет јарди; по некој клукајдрвец во лов на тарантули, ќе скокнеше над оградата и ќе го поздравеше со мавтање на долгата опашка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Рада, која трета ноќ по ред не затвори очи, не беше оставена да се излежува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Французите многу се излежувале, имале таму направено бањи, добивале неограничен број цигари, а какаото им било како вода.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тоа значи дека тој самиот си ги снабдуваше своите стада овци со дрва, вода и прехранбени продукти, производи на неговиот личен труд, наместо да најмува посебен „наемник“ за тоа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Секое утро станував во девет, јадев со кафе на балконот кој беше прилично голем и имаше еден стар но удобен тросед на кој долго се излежував набљудувајќи го небото и градот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Кога заврши пиењето, кога заврши ракијата, селото се смири, започнаа луѓето да спијат со денови, со ноќи, да се излежуваат под сенките на дрвјата како некој да им гмечел на снагата или како лоша треска да ги тресела.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Потем сал туку се излежуваше по дома, си остана младоженец без невеста, едно време се пушти глас дека станал акробат и ноќум одел по жица како месечар, филистејците се такви, на спасителите им подаруваат осаменост, им го нудат и кошмарот на заминувањето од родната грутка – барем сега не се талка со месеци по морињата до Австралија и Нов Зеланд, а ако е до пустини и таму има пустини, но децата таму не чуле за прачки, не виделе дренки и шумски малини, децата таму се далдисани во компјутерски игри.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)