Во сивата мугра виулесто се издолжува прудолу разовканата колона.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сенките се издолжуваа; пред ноќта небото неочекувано побелуваше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Арсо наеднаш молкнува. Потиснат од умор тој се издолжува на штиците и заспива.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сенката трепереше. Се издолжуваше и го прекриваше ѕидот, како некоја проѕирна наметка со појас или со колан над неа, и со краишта што допираа до земја.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се исправам и можам да видам дека свеќите раснат, се издолжуваат косо и ги обогатуваат драпериите со пламен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Исправајќи се, нејзиното китно тело почна да се издолжува, да се извишува.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)