се (зам.) - издиши (гл.)

Ете, Митровден е близу, да собереме шо дал господ, па имаме и три куќи, сакате излезете вие, сакате да излеза јас, да не нѐ носат светот отпазар — напазар, — рече Стојо со тага на душата и длабоко се издиши.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Откако се наигра, наскака и се издиши од тригодишниот товар, Крле го зеде магарето од сестра си Бисера и заедно со притропот Петрета тргнаа долу Цулевата улица да ги товарат багажите од попот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се издиши длабоко, ја поздрави, ги поведе попот, кумот, деверот и брат му Стоја.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Море ами, бацко Стале, ако се лути, ете а, нека му е алав и од мене и од господ, — изусти Трна една неделина кога Стале и го соопшти „лутењето“ на сајбијата и длабоко се издиши: — Нека ми е живо пиленцето, та лесно ќе си го израна.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Охохо! — се издиши длабоко Толе. Му се симна товар од душата и разврза разговор со комшијата, кој му објасни дека тука нема никакви Турци, дека, и војската, и заптиите, и кајмакамот, и валијата,'и пашите, та и царот се христијани — Срби.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Заврти Андон и длабоко се издиши, како човек кого го потиснала несовладива грижа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се издиши длабоко и му ја побара кутијата на Арслана да завитка уште една цигара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кметскиот тешко се издиши и очите му се овлажија.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Човекот се издиши разочаран. - Извинете, - рече тој пак и замина накај станицата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ако го прежали коњот, ќе ја омажи ќерка си, ќе ја симне таа тешка мака од вратот, ќе се издиши.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Не знам, - се издиши дебелиот. – Не се сеќавам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Еднаш дедо ми падна од јаболкница врз пресна лепешка.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
При тоа старецот тешко се издиши.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Детето полека се спушти на сламата, која што зашушка под него и длабоко се издиши.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Им се сторило дека и планините се издишиле со олеснување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Врне, се збунил некој. - Да си поседиме суви под двоколкиве, лошо кашлам. Ќе одиме подоцна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ете ти, на, се издиши старецот. - Внук ми се загрижил за мене. Се лути, не сака дома да оди. Го исплашил татко му.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ако го прежали коњот ќе ја омажи ќерката си, ќе ја симне таа тешка мака од вратот, ќе се издиши.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не смее ни да се помрдне, ни да се издиши, ни да викне. Не смее од мечката.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)