се (зам.) - извлекува (гл.)

Најмногу за тоа што сум жива, здрава имам прекрасно семејство и секогаш се извлекувам од кашата најдобро што можам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Затоа и му одговара да пишува дека божем не постои една вистина, или дека вистината не е чиста, дека обидот за чист план се извлекувал, дека таквиот план, под чудни (чудни!) околности, се уривал.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Покорно плаќаа и по малу време, како претепани кучиња, се извлекуваа од кафеаната со подвиткани опашки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Еве ти сто – му ја подава Хорацио банкнотата на шашардисаниот таксист, необично лесно за човек од 111 килограми се извлекува од возилото и исчезнува во градскиот метеж.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Како што му растеше стажот на таксистот, така му се откриваше и Скопје, како октопод, несогласен со своите краци, некаде осветлени, некаде завлечени во темни пукнатини, невидливи и за самото животно.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но и од она што можеше да прилега на судир и караница слабееше, се губеше во подвреснувања и задоволно подвикнување додека лелеавото оро се извлекуваше од црковниот двор под нишки на штотуку почнат дождец.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Три години ѝ пишував песни, а таа ме одбиваше и се извлекуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Траеше тоа бесконечно долго; најпрвин ме скокоткаше, и јас се извлекував од под него, но тој постојано ме враќаше назад, нималку нежно, со грубите раце, и продолжуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се наежува, камата се извлекува од канијата. Два-три скока и право во тилот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Но, ти обожаваш да спиеш до пладне и одвај се извлекуваш од кревет – ме потсети татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Многупати, под фереџето, се криеја мажи и така се извлекуваа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Архангел Михаил оди во затвор. (Го фаќа Михајло за мишка. Доаѓа до Евто. Го фаќа. Евто се извлекува.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе го сметав сето ова за исповед, за рамнодушен однос кон себе, ако знаев дека со црвената нишка низ моите ради се извлекува и животот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Имало кози кои одвај се извлекувале, го спасувале животот по долгата опојна прегратка на незауздивиот прч.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Мојот Бог е далеку“, тврдоглаво се извлекуваше итрецот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Сашо, каде си? - го слушна гласот на мајка си. - Тука сум, мамо - одговара Сашо и се извлекува од под креветот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)