се (зам.) - избиструва (гл.)

Под еден куп камења Погледот се избиструва до очај
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Во утринската виделина се избиструва силуетата на стражарот кој мирно чекори пред банчината зграда.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Бремето сѐ повеќе се оддалечуваше, со себе носејќи ја нејзината болка, оставајќи можност на спокојот полека да се избиструва.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)