Од друга страна, националното повеќе би требало да се идентифицира со некои покомплексни културни, етнички и религиозни аспекти типични за регионот кој е опфатен со апстрактната категорија „национално“.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Претпоставениот крадец и украденото нешто се идентифицирале во потсвеста на Duchamp, на истиот начин на кој Мона Лиза беше идентификувана со Duchamp, а потоа и со Аполинер.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Аполинер 1911 неправедно беше обвинет дека на некој начин е вмешан во кражбата на Мона Лиза од Лувр.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Оттаму културата станува сомнителна штом ќе се идентифицира со критичките ставови.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Зар апсурдноста на повикот од еден државен систем со кој не се идентифицирам може да ме регрутира и да ме испрати на фронт каде ќе ми ги истурат цревата за цел која ми е далечна колку и септичките јами во некое од предградијата на Рио де Женеиро, може да се нарече морален, а моето дрогирање да се оквалификува како неморално?
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)