Се сврте кон мене и со срдит глас рече: Зар не гледаш, зар не виде оти јас сум ангел, а не старица која чека душа да испушти, да се земјоса...
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ветерот го однесе нестудот, се земјоса есента ќелава.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Пијат само ретки пијалаци, ги мешаат. Море, мешаат и друго. Ама пак се земјосуваат.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)