се (зам.) - здодее (гл.)

Една Лидија што е голема до моево колено и што има очи како џамлии. (Само не брзајте, ќе ја запознаете и ќе ви се здодее од неа.)
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Долго гледа така Соколе и му се чини дека никогаш не би му се здодеало да гледа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Некаде, подолу, некои жетварки жнееја јачмен и пееја: „Горештина, омарнина веќе ми се здодеало“ Трајче требаше да мине преку мостот на реката Сатеска и да премине на другата страна кај Крива Воденица.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ќе појде кај својот началник, кога ќе ѝ се здодее да ме чека, ќе стапне на првиот дрвен басамак и веќе не ќе е ни агент ни копнеж по шампанско.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На одење Јоне му рече: Кога ќе ти се здодее да бидеш сам – дојди, ќе ти кажуваме смешки и песни.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
На мачето му се здодеало, па го подвиткало долгото меко опавче под себе и почнало да плаче.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Играле што играле, им се здодеало па почнале да го тргаат за опавчето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- А јагоди ќе береме ли? - праша Елена. - Ќе ти се здодее од нив.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)