се (зам.) - здогледува (гл.)

Во тоа „опредметување“: „Се здогледувам себе/ Со нова лика:/Билка чемерика/“.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Чана гледа многу повеќе од нив: бавчи, дрвја секакви во нив, планината не е голема, само сепак ги наполнува сосема очите и врз неа нема друга планина оти иако е облачно и роморливо, напати ветрето што се подава расчистува по некоја дупка во која се здогледува само небо над неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)