се (зам.) - затетерави (гл.)

Онисифор Мечкојад ја бутнал вратата со нога (светецот се затетеравил од ударот, копитото на коњот се допреле до аждерот) и влегол во одајче претесно и за џуџе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На накривеното куќиште била заглавена над вратата икона од оревово дрво: безимен светец со чудесно лице на млад левент во пламена облека и со пламено копје во пребелите раце јава градест и гривест коњ и убива ламја со густ тутунски чад во ноздрите, боде многузаба исклештеност со грбник на костреш, а во далечина, под замагленото лилаво и алово небо, пукаат планини на чии преслапи зарѓуваат капки сонце - тече црна крв меѓу премазни камења, опашот на чудовиштето со последен бес се обвива околу младите нозе на белецот, земјата испукала од морничавост, во пукнатините повеќе се насетуваат отколку што се гледаат змии и гуштери.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога закопувавме една жена, на нејзината ќерка ѝ падна тешко, ѝ се зеде свеста, се затетерави и запаѓа на кај гробот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Легнав под дивиот костен без желба да сонувам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Брат ми се затетерави и почна да повраќа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш и дебелиот се затетерави по неговата сенка.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Му ја придржував главата, ставајќи ја мојата дланка на неговото чело.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)