се (зам.) - засркнува (гл.)

- Немој мори, Велико, немој сестрице, ми вели, што е тоа што работиш, вели, зар и ти треба да се отепаш, вели, нека ти се живи другите, вели, имаш и други деца за гледање, вели, зар сакаш сираци да ги оставиш, вели. И плаче. Се засркнува од солзите. 62
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас се засркнувам додека јадам, затоа што истовремено и дишам, па морам да џвакам со отворена уста и да им ги покажувам на очевидците стутканите парчиња храна што ми се препелкаат низ плунката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се слушнало само некакво суво дишење, болно и испрекинато, човекот можеби се засркнувал, додека и другите околу него не почнале да дишат како и тој, претсмртнички или пијано, потоа тој Јане Крстин офнал и се занел на една страна, тогаш кога сите знаеле дека од негде некој стрелал кон нив, кон сета толпа, сеедно во чие месо ќе се забие оловото од бездруго долгата арамиска, беговска или измеќарска пушка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби сакал да ги смири, да ги испцуе или да им се закани дека ќе се пресмета со нив доколку не се смират.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас замислувам како никогаш не би го удрила Дејан по носот, и кога случајно тој сам би се удрил, како со денови би го бакнувала околу завојот и би му ги гледала потечените очи, би му кажувала колку се убави и би му ги влажнела усните за да не му се сушат, но се разбира ова не сум му го кажала.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И таа се засркнува од смеењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Војниците се шлакаат во реката, се засркнуваат од залетната вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)