се (зам.) - засити (гл.)

Но, мојот пријател Хорацио Цвикало има поедноставно објаснување: нервните рецептори се заситиле од ’рмбање без застој, па решиле да штрајкуваат. Ненадминливиот Хорацио!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
На кучката ѝ даде поголемо парче сланина, да се засити за подолго време, па ја затвори вратата и без желба за што и да било, освен за лежење, без сила да се помрдне, се спростре на леглото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Откако се заситија од колењето и грабежите Турците го напуштија дворот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Времето минуваше и луѓето се заситија од едноличноста на изложбата.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Апсењето на стариот крпач Адам го заборавија, бракот на писарот и бабицата тромаво и еднолично течеше - без разделба и без деца, агентот не претставуваше веќе никаква новост; се заситија луѓето од него како деца од дрвена играчка, скршена и деформирана, на која ѝ се излижала бојата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)