Природно е дека ќе ги употреби Грција сите дипломатски патишта за да се задржи во Македонија на тие позиции, каде што се наоѓа од средните векови, особено од времето на турското завладување на Македонија, а грчките интереси во Македонија се бранат не од една Грција, а и од големите сили што не сакаат да се засили словенскиот елемент.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Одново засветка. Дождот се засили. Истура, а ветерот, силен и налудничав, косо ги носи јадрите капки.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пукањето се засили. Гласовите наближуваа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
По огромните докови се засили вревата... Река од забрзани луѓе, камиони, возови и бродови...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Откако заврши погребот, нападите во куќата уште повеќе се засилија. Не се бираше ни место, ни време.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тоа беше потег со цел, сосема прагматско движење; тоа е она што ги инхибира младите мажи при средбата со искусни жени; кај мене, таа инхибиција се засили и со оној добро познат наивен младешки гнев кој доаѓа од агонистичката, речиси спортска свест дека не си прв; тоа многу потсетува на наивното убедување на младите уметници дека се оригинални, дека се први и дека ќе напишат нешто сосема непознато и неочекувано, заблуда од која потем тешко се ослободуваат и страдаат.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И, едно-две, се засили Петре: време му е сега, си рече, да не се пропушта.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Крикот се засили. Доаѓаше од височините, од снегот, од кон северната страна на Глогов Валог.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
XXV. ... Беа едни сосема далечни и благи, едни речиси неосетни трепети од некаков тивок топол повеј; минуваа долго и лесно низ целата негова снага, а потоа сите му се насобираа на лицето и сега му застанаа тука и почнаа да се засилуваат и да го греат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Упадливо современиот, тесно исцртан, но, сепак, амбициозно универзализирачки концепт на хомосексуалноста се појавил кога изборот на истополов сексуален објект почнал категорично да се разграничува од обратноста на сексуалната улога и кога почнал да важи, сам по себе, за означител на сексуалната различност.
Темпото на преобразба се засилило по крајот на Втората светска војна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во изминатото време на големи искушенија, уште повеќе се засили врската помеѓу луѓето и козите, наспроти сите очекувања и желби на партиските и државните власти во градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ушите слушаа, а Носот длабоко вдишуваше. Потењето кај исплашените луѓе се засили.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)