Но за тоа е потребно да се засака сѐ што е македонско! Ама баш сѐ!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Нели таа го доведе дома, набргу откако се засакаа? Но, ете, изгледа кај нив не е така. ***
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Но, ете, некако сите нѐ придоби. Многу се засакавте.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Што да правиме, децата си се засакале (читај: студентката останала трудна), нека си се земат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се насмеаа. Постепено се засакаа... Уште беа деца...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но кога виделе дека трговијата оди добро и дека чесно им се плаќа, тие од ден на ден сѐ повеќе се зближувале меѓу себе, се засакале и се спријателиле.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во петокот се засакавме, во понеделникот се скаравме. И пак е среда.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)