Но незбежно така испаѓа и според судбината и според неговата желба.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој уште одамна ќе се убиеше, но, ете, се запозна со мене.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Околу доцните шеесетти Бојс почна да го употребува цртежот главно во едноставно нотирани „партитури” за неговите перформанси. Овие мали, слободни чкртаници, типично внесени криптични фрази, усмерувачки ознаки, и мноштво отпечатоци, не се лесно читливи, дури и за оние коишто се запознаени со споменатите перформанси. 90 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во суренскиот пансион се запознав со еден млад автомеханичар.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во Минхен, во овој вриеж, од луѓе во исчекување, се запознав со двајца граѓани од Делчево кои, како и јас, чекаа на воз.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се запознав со Драгана. Тој ја пакуваше својата слика за една брачна двојка Англичани, што ја откупиле за 200 франка. Драган, по сѐ изгледа беше задоволен.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
По варшавските улици Неопрделеното, неврзано крстостување низ Варшава дава можности да се запознаеш со градот и со луѓето...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тој сметна капа и си ја подаде раката:
- Дозволете да се запознаеме.
Франц - бивш народен учител.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сега треба да гледам некако да се запознаам со неа. - Ама што? - се зачуди Орде.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Крсте го погледнува стариот, а после мисли. Денеска се запозна со Лила.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Прекрасно е да се запознаеш со животот на двете девојчиња - близначки - Лујза и Лота!“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тетка ми ми ја подари за роденден. Ја читав повеќе пати, некои места ги знам и наизуст.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ќе ти ја донесам книгата. Мораш да ја прочиташ. Сигурно ќе ти се допадне.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И кога Толе му рече дека отепал Турчин, тој се насмеа и му рече на Толета кога ќе го извадат од ќелијата и кога ќе излева во дворот со другите затворници, да се накашлува трипати по три едно подруго за да можат да се запознаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Шетајќи по панаѓурите низ Мариовските села, уште во првата година од женењето, на Спасовден, се запозна во Полчишта со Јована Мачникот и овој го прибра кај себе за да го научи на неговиот занает.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Му кладе на Белчета негов еден самар од манастирските коњи, и една сабота, тој јаваница, Митра по него, околу мракот му отиде на Бешот во Полчишта, кој штотуку се беше вратил од затвор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Му побара на јагуменот поп Ристета еден такам женски алишта, го преслече Ќосото и срцето му запрва од радост кога го виде по толку години пак невеста, како што беше некогаш кога се запозна со неа кај Брлета.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Фракталите на променливоста најлесно се запознаваат преку имитациите на морскиот брег, планините и облаците, коишто од 1975-та ги правев заедно со колегите со помош на компјутерска графика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Таа инсистирала да дојде и сестра ѝ; дошла и таа, но од врската со момчето не станало ништо, оти тоа момче не било кафеанџија, како што се претставило ноќта кога се запознале, туку – сопственик на тајна јавна куќа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ја погребаа сестра и на Ана. – Која Ана? – Зарем не сум ти кажувала за неа? Се запознавме во театарското бифе.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Блискоста на Сара и брат ми започна при нивната прва средба, уште во мигот кога тој ѝ се приближи во нејзината соба, благо подавајќи ја раката, а таа стана, обидувајќи се да ја одржи рамнотежата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш се запрашував: дали првиот поттик да му предложам на брат ми да се запознае со Сара беше ужасот од онаа помисла дека тој ќе го побара телесното задоволство во некоја од оние улички, доколку не му се случи вистинска љубов?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Исто така, се запознавме со потеклото на името Бугарин во вид на етнографски термин во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Целта на друштвото беше неговите членови да се запознаат и да си изработат една програма што ќе ја реализираат во Македонија тајно од српската пропаганда.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со други зборови, ние се запознавме досега со тоа дека составувала, составува и може Македонија да составува од себе одделна етнографска единица.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ми ја дадоа и така јас се запознав првпат со г.Станчев и со бугарските работи, особено со положбата и авторитетот на бугарскиот претставник во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На крајот, кога се запозна со ансамблот (со старите и младите, уморените и орните за работа) им кажа дека театарот има прекрасно бифе, а потоа го додаде и тоа дека Оскар Вајлд е негова стара болка и дека е многу среќен што ќе го инсценира неговото дело „Важно е да се викаш Ернест“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ние сега ја позајмуваме од Сократа и она што тој сакал да го каже на филозофите, ние и го кажуваме на нашите театарџии: вистинската задача на приватниот театар ќе биде да му помогне на театарот да се запознае себеси.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Јас би го исползувал дождот за да се запознаам подобро со околината.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Таму се запознав со безпризорното момче на кое му ветив нови долги панталони и нож.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Се запознавме во дворот пред зградата. На состанок на станарите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во стилот, како е кај вас, граѓанко, во поглед на дефектите на водоводот и канализацијата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во некој момент сигурно забележала, застанала молкум да ме набљудува како и самата нешто да очекува; веќе беше невозможно да не ме издаде напорот да го продолжам тоа затишје, да не го прифатам тоа пак да се вратат наспроти Мари-Клод, против Мари-Клод која не можеше да разбере, која молчешкум ме гледаше исчекувајќи; да се пие и пуши и да се зборува со неа, за до последниот момент да се одбрани слаткиот интеррегнум без пајаците; да се запознае нејзиниот едноставен живот работа-дома и сестра студентка и алергиите; да се сака, така да се посакува тој црн прамен што ѝ го чешла челото, да се сака таа како цел, како стварно последна станица на последниот метро во животот, а тогаш - бунар, тоа растојание од мојот стол до онаа клупа каде што можевме да се љубиме, кадешто мојата уста можеше да го испие првиот мирис на Мари-Клод пред во прегратка да ја однесам до нејзината куќа, пред да се качиме низ оние нејзини скали и најпосле соблекувајќи ја од себе толкавата облека и толкавото чекање.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Никогаш, дури ни на взаемните велигденски и бајрамски посети не ја споменувале војната, време во кое тие се запознале, по секавичната жестока омраза да станат пријатели.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во целата таа работа дури по неколку дена се запозна со Атина Димоска (официјално Димовиќ), познатата битолска шивачка, за која се зборуваше дека е вдовица и жена која многу добро си го познава занаетот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Томето го гледаше немо, изненадено, бледо: „Татко, јас не знам како сум можела умо да му го свртам, кога јас со него еден збор немам разменето, освен оној пат кога се запознавме кај стрико Ѓорги.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Требаше да се запознаеме со многу видови оружје, кое требаше да им се продава на нашите блиски неврзани земји за скапи пари.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се запознав пред неколку години во Струга кога присуствуваше на една од седниците на Советот на Струшките вечери на поезијата. Се поздравивме.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сега кога им раскажувам на моите деца тие се кинат од смеење, но тоа беше мојот штос, зашто не сакав машките да се фалат дека се запознале со мене и дека сум нивна девојка.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Со господинот Тихомир од Машкото друштво „Осамени срца“ Азра се запозна пред три месеци на една журка што ја организираше оваа асоцијација во бараката на синдикалната подружница во населбата Расадник.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Промената кај него беше толку длабока и суштинска, што и нему му требаше време за да се запознае, а бидејќи такво време немаше, се однесуваше како измрзнат туѓинец што тропа на усамена куќа за да се стопли.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога се обидов да го расчистам купот стари весници, хартии и разни дребулии од длабокиот внатрешен раб на прозорецот, на подот испадна една фотографија, извиткана од влагата што допирала однадвор: Борко, од времето кога се запознавме, веднаш по Војната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Таа престојуваше неколку дена во хотелот и така се запознаа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Некаде на своето пропатување др. Лири се запознал со Вилијам Гибсон (William Gibson), писател на научна фантастика, комушто му се припишува дека го основал сајберпанк (cyberpunk) движењето.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Преку летото работеше во книжарницата на К.Г.Самарџиев најгруби работи и се запозна со некои од тогашните борци за црковна автономија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога, одненадеж, одлучија да ја напуштат Земјата на езерата и да станат дефинитивни емигранти на природата, Мајка се посомнева дека бездруго јагулите се сплеткале во браздите на неговиот ум, откако се запозна со стариот Русин.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, уште во младоста, кога се запознал со Мајка, ѝ беше дарил големо шише со лимонова колонска вода со која таа често се смируваше при големите потреси во нејзиниот живот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сакала да се запознае со француските лаички и религиозни мисионери.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во Солун, пред отворањето на Солунскиот фронт, се запозна со неколку свои соселани мобилисани во српската војска.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Пред полетувањето стигнавме и да се запознаеме.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- пиши, пиши... пиши, пиши... - ...голема дарба... толку способен човек... како му подарил господ толку...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Знам дека си имал можност да се запознаеш со многу работи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Драго ми беше што се запознавме. Пријатно и сѐ најубаво.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Среќа што во тој момент тука некаде се згодил и кралот на подводието, големиот Вок со едно око, со кого Дедо Мраз при враќањето од далечниот југ, еднаш во Ледената палата беше се запознал и склучил верно пријателство.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Прекрасно име. – Ѝ поласка Дедо Мраз подготвен за тргнување – Ми беше многу мило што се запознав со вас.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
„Наставнику, ние веќе се запознавме - Влатко живее во нашата зграда, во нашиот влез!“ тоа Нина објаснуваше возбудено.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Ние, ете, само колку да се запознаеме и да ве поздравиме, и многу ни беше мило“, рече Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
ЈАКОВ: Да се запознаеме! (Божо ја отвора вратата. На прагот стои Јаков. Шарено облечен. Црни очила. Саксофон околу вратот.) Добар ден. БОЖО: Утро е.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
САРА: Ова е мојата соба. Се запознавте со мене пред само два часа, а веќе сме сами во мојата сопствена соба.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
МАТЕЈ: Ова е Марк. БОРИС: Се запознавме. Истеравме муабет сабајлечки. Тоа ти е обетка на увото?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Имам младо срце. И јас бев арамбаша на твои години! Уште сум ѓавол. Ќе се налокаме некоја вечер, да се запознаеме подобро. (Пауза.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
И покрај фактот што во одделни информации сè уште се правеле обиди од страна на Југословенската влада во емиграција оружените судири во Македонија да им се припишат на четниците, вистината за она што се случувало во Македонија и кои биле вистинските носители на отпорот не можела да се прикрие, а посебно имајќи ги предвид информациите од радиостаницата „Слободна Југославија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Едновремено, воспоставената врска овозможила ВШ на НОВ и ПО на Југославија да испраќа информации за настаните во Македонија до радиостаницата „Слободна Југославија“, а тоа било можност јавноста во сојузничките и неутралните земји да се запознае и со настаните во Македонија во текот на1944 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Мајката Роса со Деспина наминаа да видат како се сместила Пелагија, да ѝ се порадуваат на малечката Пелагија со која Деспина води долг разговор, а да се запознаат и со тетката Перса за која од устата на Пелагија излегувале само пофалби.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Вечерта беше „лудница“! Никогаш толку убаво не сме си поминале и со толку многу нови фаци не сме се запознале.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Пред „Лондон” отидовме цела сурија деца од Капиштец: Снеже, Тања, Мацка, Весна, ... дојде дури и Горан, кој ми е многу добар другар, но не излегува со нас оти си има девојка, но беше замината на летување, па и тој нѝ се придружи.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)