Кога не го заменувам татко ми, слушајќи ги разговорите од под прозорецот, понекогаш слегувам и се замешувам со луѓето, а понекогаш нивните разговори како да ми се диктирани, директно ги запишувам во Дневникот.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Во кавгите се замешуваа и селаните и ги смируваа: „Не терај инает, Профиме...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Има луѓе кои не си ја гледаат својата работа, па се замешуваат во туѓите...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Понекогаш Мил низ прозорците ја гледа борбата на ветровите што често се собираат над селото да се бијат; се бијат, Северецот и Југот, Источникот и Западецот, а во таа борба понекогаш се замешуваат и помалите ветрови и почнува еден општ метеж, хаос; час еден ветер зема превласт, час друг; во таа жолчност се кршат дрвјата, паѓаат ќерамиди од куќите, се рушат оџаци, пукаат прозорците, летаат снопови 'ржаница, паперка; се откорнуваат фиданки, младици се витлаат, лисја сламки, пеплишта; фиукат ветровите, урликаат како дивина, се витлаат по земјата, се креваат нагоре, фаќаат широк простор кон небото, и пак се спуштаат над селото и над брегот раскинувајќи го и чадот од дувалото во таа нивна борба.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тогаш пак се замешува Максим, се навалува нанапред и зема да им објаснува: Ова е, вели, црквата со гробиштата на Рамник на Горник и вели.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)