Се исправи и во мигот кога почна да се крсти, сите опули, занемени и скаменети се заковаа во него.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Заповедта прочитана пред собраните селани гласела: да се заковаат вратите и да се соѕидаат прозорците на сите четириесет и три воденици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Али-бег или некој друг ја продолжувал играта на злото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Само погледот ѝ се закова во војводата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Прашањето потона во очите, се закова на усните и пак настана молк.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Аритон Јаковлески малку како да позастана, како да не разбра, некако неодредено погледот му залута по салата, а потоа се закова на оној ѕид каде што висеше домскиот часовник.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)