Почувствував како ми се суши грлото. Се закашлав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Се закашла. - Да не се задави? - трепереше од страв Бојан. Никогаш не се чувствувал така.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Болна си?,“ праша. „Болна сум,“ излажав. „Јас ќе те негувам,“ и ме прегрна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Шестото навистина го испи малку побавно, но никој тоа не го забележа, на седмото виде само Трајанка и ѝ затупка срцето што ќе излезе победник, на осмото децата почнаа да му се смеат дека не може ни колку едно женско да биде јунак, на деветтото одвај го качуваше ридот а кога дојде до половината на десеттото, којзнае како стана, но се закашла и не го допи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се закашла кметот вцрвувајќи го лицето од лутина: - Скот!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)