Нашиов кутар народ мисли ако јас се заземам во уќуматот или во шеријатот, сѐ добро ќе се реши. Сон немам.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Границите на Евразија се поместуваат напред- назад помеѓу базенот на реката Конго и северниот брег на Медитеранот; островите на Индискиот Океан и во Пацификот постојано се заземаат и презаземаат од Океанија, или од Истазија; во Монголија, линијата на разграничувањето помеѓу Евразија и Истазија никогаш не е стабилна; околу Полот сите три сили полагаат право на огромни простори кои се главно ненаселени и неиспитани; но рамнотежата на силите секогаш останува приближно иста, а територијата што го претставува копнениот центар на секоја од супер-државите никогаш не е загрозена.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се заземаше да не се приклучува селово во Албанија, а ни донесе поголемо зло...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Е, па, тие претерале! Тој никогаш не се заземаше за работите заради пари, ниту да добие некоја конкретна власт.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Растојанието треба да го почувстуваш
како предност
и да ја опишеш
лутата сапуница на надежта
во душата што ти влегува по којзнае кој пат
те зазема како што се зазема туѓа територија
те присвојува како што се присвојува туѓо дете
и за сето време на мис-мириса.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)