Над нас се забира мушамата, церадата и ни ги отскрива главите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Обично се забираше со некоја тајфа ѕидари, ако беше тоа пролети, или пак со некоја група дуќанџии, есени, и пак заминуваше по светот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)