се (зам.) - жени (гл.)

Е, кога реши да се жени, тоа беше вистински циркус, и нормално како секој пожртвуван родител, баба ми му изгради куќа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
На домот му требаше женска рака, па по наговор од татка си, само што почна да ги запознава убавите страни на младешката слобода, за кои и покрај работата наоѓаше време, Јаков набрзо требаше да се жени.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тогаш се женеше неговата мрша, а сега се жени неговата душа, цел век жедна за љубов.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Јас сум дојден овде да учам, не да се женам.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мојот газда токму најде време да се жени. Ќе остави тој либе нељубено, небакнато.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
СЛОБОДАТА: Не си ли ти истиот оној кој ја заборави клетвата и наместо да се подготвиш за толку очекуваниот ден, ти науми да се жениш!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Не знаеше дека, кога мажот се жени, дозволува во неговата внатрешна доблест, другото битие да биде можен инструмент на повреда на таа доблест.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Викај ја буквата Ж. Ќе се женам со буквата Ж“, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Ти ќе се жениш со оваа...“ рече Земанек, не завршувајќи ја мислата, згадувајќи се.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Пак кога знаат оти сакам да се женам и ќе им се запулам! (Општо смеење.) (на жетварките). Ајде мори, речете уште една!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Беќар сум, сакам да се женам. (Општо смеење, и внатре и кај жетварките на чардакот.) КАТА: Море Анѓеле, чудо не те нашло, што си се отворил олку да зборуваш?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сега ќе се женам и на свадба ќе те канам. Ама да ми дојдеш!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Која страчка без опашка та јас без жена! Ќе се женам!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Требаше веднаш да го прашам тато или тетка Рајна за која жена татко ми мисли да се жени, зошто го одлагам тоа?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Мајка му си ја поткаса усната кога брат му кажа дома дека решил да се жени зашто девојката му е бремена.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Вечер, шепотел со треска во грлото и ќе стоел до стемнување неподвижен ако од куќата не излегло потпирајќи се на крив стап старчуле што можело да се собере во чобански тагарџик: жива играчка за деца, ништо друго.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Кога се женев, ми купи појас и опинци. Со свој овен и со свое вино ги дочести моите гости. Сега како ќе му се оддолжам?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Арсо Арнаутче не се насмеал. А и зошто? Млад бил и почитал старост, сега е помлад отколку кога се женел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Му беше тешко, бараше некого со чиста душа, да му каже сѐ за тестот и за себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прашуваше со смеа, кога одговараше брчките во бранчиња му бегаа од ушите и се вливаа во краевите на устата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја отвори едната дланка и ми подаде сребрен прстен со голем зелен камен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Гордите штркови и силните орли се во вечна вражда и нема господ што ќе ги спријатели - ни штрк се жени за орлица, ни орел за штрклица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ми рече да го земам и да ја зарадувам невестата кога утре ќе се женам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Утредента ме разбуди рано. „Трудна е, од мене, ќе се женам!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во Потковицата сѐ уште се немаше случено, но за слични злодела денизден пристигаа вести од околните села: Турците грабеа моми и невести и ги носеа на чифлизите; таму ги турчеа и се женеа со нив или сѐ до старост ги чуваа во харемите, а кога ќе остареа, огрубени и обесчестени, ги падеа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Неранимајковец, рече; точно така, - немаш скршен марјаш в џеб, а ваму сакаш да се жениш. Со што ќе ја раниш Ганка? Со трици?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Како тоа, помниш ли, има повеќе од една година, јас се готвам да се женам, а ти ми ја стори бегалка свршеницата?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се женев во сенокос, околу црешни берење. Тогаш дојде грнчарот Толе од Вранештица и продаваше земјени посатки за раздавање. За мртвите на Дуовден.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Многу срам имаше тогаш, ама мораш да се жениш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Има повеќе од една година, јас се готвам да се женам, а ти ми ја стори бегалка свршеницата?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога порасна и дојде време да се жени, ниедна девојка не сакаше да се мажи за него. А и тој не сакаше да се жени.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во комшии се женеше еден беќар кој ми беше и малку роднина.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тие се раѓаа, растеа по сокаците, почнуваа да работат на дванаесет години, минуваа низ кус период на расцутена убавина и сексуална желба, се женеа на дваесет години, беа средовечни на триесет и умираа, најчесто на шеесетгодишна возраст.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Еве, синчево мое Петре ќе порасне, ќе дојде ред ќе се жени, ќе изроди дечиња.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
22. ВЕСЕЛ СИ? - СЕ ЖЕНАМ; ТАЖЕН СИ? - СЕ ЖЕНИВ - ете така: по завршувањето на оваа анкета се формираат армиите на стражар и пленик - двата спротивни света на нашата планета...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Се жали на ова и на она, на немаштија и на не знам што, а сака повторно да се жени.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Во Чикаго имаше една анкета што се направи меѓу луѓето што сакаа да се женат: им дадоа фотографии на разни жени за да си одберат која би сакале да ја земат за жена.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Лебами, да најдам нешто, ни многу младо, ни многу старо - ќе се женам!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
И знаеш, Рајно сестро, уште сака да се жени... За тоа сум дојдена... Фрлил мерак по вашата Симка.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Зела леген да го измие... Ете, зошто се жени човек, за такви редови!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Апла, отворено ќе му речиш оти не го тераш Анѓа да а земе, ами ако сака да се жени пак со неа, со Рожденката, ќе го прибериш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Друго шо можел да ти каже. — Море, како шо? Тој маж се женил и се одженил, рече...
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Токо ич не ми е гајле. Кој мал се жени и рано руча — не е лаган.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Море, седи, ослепаго, како су чинила измет на ваа куќа толку години дури вие да се жените со браче Илка, ќе чина и сега, токо ние сакаме вие да си се удомите, да си имате друшки како шо си имате, а за измет — ќе чина гајрет дури да потпркне Ѓурѓа ошче некоа и друга година, па после и мене ќе ми се поолесне товарот!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А тебе ти се чинеше ќе ти дојдат слугинки да ти и гледаат твојте и да ти работат, та запињај да се женат девери ти, желки по меот да му лазат, да даде господ златен!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Знајш оти, отка се жени, отка го армасаа, ни су го видел, па дошол дома, а знајш колку идеше пред тоа?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се женело ли дете од десет години, желки по меот да му лазат?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога го тераше Митра Илка да се жени, таа ја предвидуваше оваа беља, ама еднаш си велеше: „ќе му даде господ деца", а деведесетидеветпати се тешеше, оти е веќе попрекршен од годините, та белким не ќе кукне некој помлад.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако му текне и на вој другиот да се жени, таман ќе а услагодиме!“ — си повторуваше Митра со страв на душата да не ѝ си слизне и снаа третана од имотот за која беше сигурна оти ќе ѝ остане.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој со полна уста му одговори на Стојана: — Море јас се жени, брату, и се оджени, токо гледај сега побарај ти некое пупулче тебе да те прожениме, да ти се наиграм на свадбата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стојан се насмеа слатко кога стрина му Митра му рече дека неговиот другар Крсте се жени и дека треба и тој да бара чупе да се жени.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ако сака гола нека а прати! — вели Крчо без да се срами веќе. — Јас се жена за неа, а не за рубата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Преѓеска те гибна Стојо оти не се жениш да ми помогне етрва, а ти веднаш сакаш да a замениш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Братко, кој ќе чуе ка ќе рече: „Илко Сукалов се жени, па не и навечерал нункото и попот“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Макар што Татко, уште пред да се жени и пред да замине за Цариград, ги имал земено врз свои плеќи сите товари на семејството, сега, по смртта на својот татко, се соочил со сите други тежини.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Бабо, - прашува еднаш Зоки, - кога ќе се женам јас? Баба му малку се чуди на ова прашање, но пак му одговара: - Кога ќе пораснеш, Зоки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Престојува во Њу Орлеанс и Тексас. 4 1947. - Се жени со Џоан Волмер; набрзо им се раѓа син W.S. Burroughs III. 4 1949 -52.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Засветеа прстените на отворено сонце... Кралот се женеше со преубава мома од вичен сој!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Ти не смееш да се жениш!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Така пливајќи како удавен во бела река, подзатрепнуваше и мрмореше: Не смеам да се женам, не смеам да се женам!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Па, ти реков – она дека не смеам да се женам...
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Албанскиот муслиманин често се женел со рисјанка, а таа со ќерките одела во џамија, а пак тие со мајка им муслиманка оделе в црква.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Море, какво женење, му рекле, мртви не може да се женат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Цело време се менува времето, ѓуптин се жени, ѓупка се мажи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)