За разлика од новите текстопишувачи, тој енергично се залагаше за своето темелно уверување дека литературата е судбински поврзана со “светот на животот”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- Знаеш, јас сум една од оние која повеќе се експонира со гласот и квалитетот на срочените зборови во репортажата, а како изгледам јас тоа оставам да пресуди судот на моите блиски пријатели.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Јас сум еден од основачите на........ партија, ама сега делувам од позадина, не сум тип што сака да се експонира“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Литературата, според него, се експонира автентично само во тоталната солидарност со граничните прашања на егзистирањето.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)