се (зам.) - дроби (гл.)

Сѐ уште и покрај делувањето на алкохолните промили се дробеше во себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И уште: над нивните глави прелетуваа лилјаци. Во грлата на малите животинки прскаа жици, се дробеше ситно стакло.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И ми се дроби срцето, ми се кинат џигерите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Земјата мрзне, се дроби и затоа е толку ровка.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Изгледаше како да се распаѓа, како планина кога се дроби.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Крцка, се дроби под нивните нозе и чекорот станува сѐ потежок.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)