Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Дики, мислам дека ме излажа она за филмот!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Луѓето го слушаа она што можат да го чујат, што се навикнати да го слушаат.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Се кладам дека сум те гледал во Снежана и седумте џуџиња! (На Грета ѝ набабрува жилата на челото) А како ви се допаѓа мојава пицерија?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Сето друго им беше туѓо, збунувачко, непријатно, непознато. Без оглед дали им се допаѓа или не.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Зборот „проматари“ не ми се допаѓа, но се правам дека не го слушам зашто масите го имаат тој грд обичај за високото општество и посебно за луѓето што се на власт да се изразуваат погрдно.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

- Еден беше Марко! – повторуваат и продавачите и купувачите, а тоа, признавам, ми се допаѓа.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

- Е па сакаше да бидеш писател нели? Повели, еве, ги испраќам до тебе најцрните човечки судбини, ќе мора отсега, па натаму, да ги сослушуваш, колку и да не ти се допаѓа тоа што ќе го чуеш ... а ќе чуеш секакви приказни, за болести, за кои не си знаел досега, за надежи засекогаш загубени, за сакатења, сквернавења на човечки судбини, какви не си имал прилика да видиш, а си бил убеден дека знаеш дури и за редовните посетители пред прагот на инферното, за сите пороци што ги измислил светот, откако постои...

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Не беше пресреќна ни со тие понуди, зашто сакаше да се вратат онаму кајшто припаѓаат, во Галиција, во Полска, во Германија или во Австрија, а им се случуваше спротивното: како семејство сѐ подлабоко навлегуваа во Ориентот, кој – си мислеше Гита Корец во бессоните солунски ноќи - него можеби го влечеше поради традициите што му се допаѓаа на салонскиот ционист во него, но и на сѐ повидливиот, автократски дел од неговата личност.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Нему, да речеме, повеќе му се допаѓаше пристапот на Италија, каде што Евреите беа притиснати кон маргините на општеството и замолчани, не и правно, стопански и фактички прогонувани.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

„Секаде”, му велеше, „само не повеќе тука. Оваа средина не е пријателска кон нас”.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Тој пропис му се допаѓаше зашто му даваше и нему можност да се правда и му ја смируваше совеста пред недоверливите погледи и замолкот на пријателите што таа политика не ја одобруваа, но во напливот на суровите времиња не се ни осмелуваа да ја коментираат.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

2. Ако ова дрво овде е багрем, тогаш куќичката за птици е закачена за моето десно рамо, поилото за пчели се држи за сламка а ти си со Девојчето од другата средина, не ти се допаѓа преводот и ги фрлаш презреаните сливи кон косовата прегласнот.

„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)

Со она свое лице кое јас го нарекувам „лице на комичар”, не можеше да предизвика возбудување - барем половината од времето не верувате во она што се случува пред вас.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Гронинг: Го сакав Zap, и Роберт Крамб, но не ми се допаѓаа останатите - полни со омраза - стрипови.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Елементите кои го сочинуваа филмот од овој жанр не ми се допаѓаа, елегантни салони, раскошни скалила, луксузни соби за спиење итн.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ако некому тоа не му се допаѓа, нека прави што знае ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Ја прашав дали ја добила песната и дали ѝ се допаѓа.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Ти се допаѓа?“ „Не. Знаеш дека имам фобија од пајаци“, реков.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Реков дека ми се допаѓа, но дека од неа новите фолк музичари најчесто прават кич.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Во циркусот многу читав (без некој особен ред), и во една тетратка ги запишував мислите што ми се допаѓаа.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но знам дека одеднаш, кога мене веќе тоа понижување не ми значеше ништо, па дури почна и да ми се допаѓа, тој се исправи и рече: „Готово е. Чашата е празна“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Мене не ми се допаѓаше; беше премногу влакнест, а јас природно имам одбивност кон такви мажи.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Откако Луција заврши, тој побара збор: рече дека му се допаѓа многу сценариото за приредбата, но дека би сакал и тој да испее народна песна, веднаш по блокот рецитации, а пред бабарскиот обред.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

- Ми се чини дека нема да ми биде полесно да научам да се движам помеѓу луѓето - рече.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Горе, под Сина Скала не му се допаѓала на Ивана оддалеченоста од потокот. - Веројатно и осаменоста - реков.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Неговиот одговор ме зачуди.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А и шарената топка ми се допаѓаше многу.

„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)

Никогаш не сум мислел дека бидувањето геј, само по себе, ми налагало да бидам ваков или онаков, да ми се допаѓаат некои нешта, да уживам во одредени активности.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Зошто не можеме да ги распознаеме вредностите за кои се работи кога нешто ни се допаѓа и не ни се допаѓа и кои изгледа играат толку пресудна улога кога се дефинира кои сме?

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ако само ја доведете оваа доктрина во прашање, небаре опасно сте збајале и сте го повикале страшниот злодух на инверзијата, отворајќи ја така вратата низ која може да се врати викторијанската психијатрија, со сите нејзини древни предрасуди за вродената абнормалност и псхопатологија на родовата девијантност на геј-мажите. ‌Но, сѐ додека се чипчиме за претставата дека гејството може да се сведе на избор на истополов сексуален објект, дека нема никаква врска со тоа како живееме и со она што ни се допаѓа, дека нашата хомосексуалност целосно се обликува пред некако да се изложиме на геј-културата и независно од неа – и сѐ додека се држиме за тоа верување како за некаква догма – сѐ дотогаш издржливоста на геј-културата ќе си остане вечен срам, како и нерешлива аналитичка загатка.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Напротив, кога престана самиот да свири и наместо тоа почна да пушта музика, често му се случуваше да стои зад диџејскиот пулт и речиси несвесно да менува една по друга песна (исто како што сега ги менуваше во главата), додека околу него, пред него, зад него стотици тела танцуваа, рефлекторите кружеа по кренатите раце, тие пееја наглас, врескаа со ентузијазам на оние песни што им се допаѓаа.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Таа вечер таа отиде со типот кој веќе извесно време ѝ се допаѓаше.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Тоа може да се протолкува како „Јас не сакам да си играм. Мене оваа игра не ми се допаѓа“.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

ЛУКОВ: ... Не ми се допаѓаат задоцнувањата. Во нашава работа задоцнувањата се плаќаат многупати со глава.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Побргу, зашто не ми се допаѓаат очите со кои ја гледа Луков.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Мене ми се допаѓа дека од сите страни до неа се доградени соби и сопчиња, така што ако таа се погледне оддалеку, тогаш се гледаат само крововите, насадени еден на друг, што многу наликува на чинија наполнета со палачинки, или уште подобро, на габи, што растат на дрво.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Да, куќарката е сосема привлечна.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Мене... мене одамна”, проговори со тежок здив старецот, „Ми се допаѓаше мечта за блондина... од петнаесеттина години... и токму под вакви околности...“ 156 okno.mk

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тоа стоеше во погледите на оние двајца такво, што на Змејко еднаш му се стори и дека му се допаѓаат.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

- Добро, добро! Гледам дека полека ти се допаѓа смислата на овдешната живеачка, - уште настојуваше Светлана да докаже дека е во право.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- И! Кажувај како ти се допаѓа? - ѝ се обрати на Рада, која мораше да глуми внимание иако мислите ѝ беа некаде далеку.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Овој млад човек му се допаѓаше на Глигора.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Каков си ти немирен човек, твојот пријател ми се допаѓа, спие кога е време за спиење.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Гордана Трајкова Рада Петрушева, јас ќе станам твој фан, ми се допаѓаат твоите теми и стилот.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

А, за секоја евентуалија, за нечитачите, на тезгата ќе изложам грицкалици за нокти за нервозни гризачи, камен за распукани петици, жилети за очајници и фластери за оние што по сечење вени стануваат пишман, па, ако пишаниот збор случајно не им се допаѓа и оние од инспекторатот при министерствата за разни и безобразни, како и за сѐ и за ништо, може ќе бендисаат некое сино пенкалце или запалка со која ќе оди резервоар со плин за полнење за штедливи, со моето отпечатено име со златни букви на него, како кандидат за – ништо и за никаде!

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

На царот тоа не му се допаѓало, но немало каде.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Царот бил умен и на момчињата што имале по шеснаесет години, колку што требало да има и неговиот син, им го поставувал истото прашање: - Колку богатство би сакале да имате?

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Веднаш сфатил дека е тоа неговиот син.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Повлече од цигарата. - Кога сакаш бујрум кај мене крени си некоја гајба Афро – кола и однеси си ја дома и на Александра, ѝ реков дека може да се послужи со мојата залиха од сокови, мислам сериозно, ако ти се допаѓа пијалокот, нема проблем.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Започнаа со некоја балада, Александар ја имаше чуено неколку пати на радио и немаше некое посебно мислење за текстот, но овој пат, претпоставуваше поради пејачката, песната почна по малку и да му се допаѓа.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Сѐ им се допаѓаше, а сѐ не можеа да купат.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Се стемнуваше. Тивкиот оган во каминот правеше непостојани сенки.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Така се разделивме јас и таа. Не ми се допаѓаат аристократките.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

– Од каде сте, – прашувам – граѓанко? Од која соба? – Јас, – вели – од седумката. – Убаво, – велам – да сте здрави и живи.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

А токму таа ноќ, матроната не можела да го совлада своето разбуено тело и да заспие, зашто се преиспитувала во себе во што не му се допаѓа на својот господар.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Арно ама, кротката и молчалива млада жена не го ни прашала од каде толкава тага, зашто не сакала да го принудува да ѝ се исповеда, ниту пак ѝ требало да знае што мака го мачи за да го теши.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

А во свое време, Господе, ми се допаѓаше една аристократка. Шеткав со неа. Ја водев на театар.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Студот извираше од нејзините камени сводови.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Дваесет минути подоцна го чувствувам приливот што надоаѓа.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ана беше непредвидлива, седеше токму на седиштето крај прозорецот, таа веќе се наоѓаше таму кога јас влегов на станицата Етјен Марсел па кога некој Црнец ослободи едно седиште напред за кое како никој да не беше заинтересиран, па кога јас успеав да се провлечам со некој неодреден изговор меѓу колената на двајца патници што седеа на седиштата покрај ходникот, останав покрај Ана и, речиси едновремено, бидејќи влегов во метрото токму уште еднаш да ја одиграм играта, го побарав профилот на Маргарита во одблесокот на прозорското стакло, и помислив дека е убава, дека ми се допаѓа нејзината црна коса со како птичје крило што накосо ѝ паѓаше преку челото.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Единствени што навистина веруваат во фантоми се самите фантоми, како што тоа го потврдува прочуениот дијалог во галеријата на слики.** Ако во било кој поредок на фантастичното би го постигнале тој степен, Теодор веќе не би бил единствениот што застанува неподвижен, кутра животинка, посматрајќи го она што сѐ уште не знаеме да го видиме.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Екстази почнува како кога се подготвуваш на добра журка со некого кој навистина ти се допаѓа.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

ПОВТОРНО ЗА ЕВГЕНИЈА ГРАНДЕ (фрагмент) Да завршиме: мене исто така ми се допаѓаат оние поглавја на Rayuele*** за кои критичарите се согласија дека заслужуваат внимание: концертот на Берта Трепа, смртта на Рокамадур.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Не ми се допаѓа метаморфозата во обичноста на светот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Ми се допаѓа таму, рече мислејќи на Хироши.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Но нему му се допаѓаа убавите цветчиња и ја остави.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Очигледно разбра итрецот дека неговите луди постапки му се допаѓаат на татенцето, па тој тераше докрај.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Ме гледа и како со умилен глас да ми вели: - Убаво ли е, сине, ми ти се допаѓа ли домчево, кажи што не ми ти достига, татенцето сѐ ќе стори за моето соколче, - чинам така ми вели татенцето и јас сѐ поблиску приоѓам кон него, божем ќе му се фрлам во прегратките, ќе го гушнам како роден татко, а тоа од страв му се доближувам да не ме запне од подалеку, да не ми го скине главчето, та без главче да останам.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Ми се допаѓаше таа шминка, нејзината белина како маска и јасно црвените усни.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сакам да кажам, не верувам дека воопшто некогаш бил употребуван за нешто. Токму тоа и ми се допаѓа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Ти се допаѓа ли да го правиш ова ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„ Да“, рече тој. „Им се допаѓаше да си ја допреш шапката пред нив. Тоа беше знак на почитување.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Јас сум вистински, јас постојам, јас сум жив! Зарем не ти се допаѓа ова?“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

- Германец е - кусо одговори Марија. - Ти се допаѓа ли? Елена гледаше де во него, де во Марија.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Ги читаше Мил книгите од учителот, ги потцртуваше и ги препишуваше оние мисли што му се допаѓаа: „Науката се засновува на идеи“.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Тебе, значи, ти се допаѓаат моите нараквици? Симпатични се, нели?

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Токму поради тоа и ми се допаѓа зборот метафизика.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Нема што, нели е мерак, согласен сум... Само, сите свадбински редови и адети да се исполнат...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

КОСТАДИН: Во сојот не чепкај, зашто ќе се испечеш! Не ти се допаѓа? Подобар е од твојот и почесен!...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Го прашувам што најмногу му се допаѓа, а Демијан ми вели: она со трубите!

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Најмногу му се допаѓаше тресената риба од која беа извадени сите коски.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Конкретно, мојата муцка? Ајде кажете.“ Кажа: „Не.“ И потврди: „Вашата муцка не ми се допаѓа.“

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

„Но нему тоа име му се допаѓа.“

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Нели ви се допаѓа светата водица на моето чело.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

„Не ти се допаѓа. Ти не знаеш ништо за оваа музика. Никогаш не си ја ни слушнал.“

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

- Прашуваш дали ми се допаѓа? На него мислиш? - се засмеа Јана откако го поткрена показалецот кон мене.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- И премногу е добра за да виси во службени простории – беше идниот негов заклучок.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Помислив тоа го правите зашто ви се допаѓа сликата! – го потсетив.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Овој разговор се водеше помеѓу Зрновски и Јана пред да ѝ го постави Зрновски она провокативно, а по мое мислење и неодмерено прашање, дали ѝ се допаѓа новиот млад пријател и тоа во присуство на Самоников, а Јана речиси во истиот момент со прстот нерешително покажа кон мене, како да избира помеѓу многумина, и покажувајќи кон мене таа всушност ја крена раката за да го скине јаболкото, си реков и сетив дека црвенеам.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Уште кога беа спомнати раните плодови, мислам дека Самоников ја сфати пораката, или ако сакате метафората за брањето, што симболизираше нечии судбини гравирани со знакот на минливоста.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

„Изгледа тебе ти се допаѓа таквата игра“, додадов!?

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Ова не ми се допаѓа. Не знам зошто. Дали некогаш сте почувствувале за некое место дека веќе сте го виделе?

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Добро. - Гледаш дека ти се допаѓа? Тоа ти е име! Навистина, тоа беше име!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ете така ја потфатив, ѝ фрлив трње в гаќи, само за да се соземе, а потоа уште еднаш и повторив дека чевлите многу ми се допаѓаат. Ептен ги погодила!

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Но се покажа дека токму ваквото однесување на татко ти најмногу му се допаѓаше на Иван Степанович.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

На тетин ти Боге не му се допаѓаше тој и таков Голем Тодор.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Играа по тактот на мелодиите што ги слушаа иако не ги знаеја игрите: танго, валцер, фокстрот, чарлстон, самба, румба, рокенрол, ча-ча-ча, боса нова, полка, а најмногу ламбада која беше хит и која почесто ја повторуваа и чиишто ритам најмногу им се допаѓаше.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

Се погледна во огледалото за да си ја поправи фризурата. Му се допаѓаше како изгледа.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Едноставно нејзе, О, многу ѝ се допаѓале, рече и ги покажа белите плочки.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Немав ни што да правам и го отворив каучот за да постелам за спиење и бргу заспав.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Дора многу се налути затоа што мислеше дека нејзе не ѝ се допаѓа Огнен.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Кога одеше така, задникот повеќе ѝ се истакнуваше, а и се подзатресуваше.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Томе се закануваше дека ќе се прекачи по оградата и дека, ако не го пуштат, ќе им каже на сите деца дека на Дора и на Ане им се допаѓа Огнен.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ете, ѝ се допаѓаш, иако ја изгази.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

На почетокот си мислеше дали да го слуша Болеро, но реши дека тоа е веројатно големо клише за Французинката и дека - иако нему страшно му се допаѓаше - не треба да го пушта.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Има, ами како! Е, тоа ми се допаѓа.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

„Е, оваа легенда не ми се допаѓа! Името на градот да се поврзува со свињи и со кочини!“ протестираше Ивана.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Како ви се допаѓа тоа. (Пауза) Се смешкате лукаво под мустаќ.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

БОРИС: А тебе ти се допаѓа. Инаку ќе викаше на цел глас, ќе се фрлеше низ прозорец.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Имате подобра идеја што може да се прави? (Пауза) Свои немате, а моите не ви се допаѓаат.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Па како ви се допаѓа работата кај господин Херцог?

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Можеби бев неправедна кон него при тоа прво видување, но веднаш заклучив дека не ми се допаѓа.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Ми се допаѓа што мојата соба не е во станот на семејството каде што работам.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Ми се допаѓа идејата за можност да кажете секогаш ново мислење. DD ПТ: Во овој случај? DD ЕВ: Не?

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Буенос Аирес е друга улица, онаа низ која не сум поминал, тоа е тајно средиште на блокот и крајните дворови, тоа е она што го кријат лицата на куќите, тоа е мојот непријател, ако воопшто го имам, тоа е личност на која не ѝ се допаѓаат моите стихови (ни мене не ми се допаѓаат), тоа е скромна книжарница во која, можеби, сме влегле па сме ја заборавиле, тоа е отсвиркано делче од милонга*, што не го препознаваме а нѐ допира, тоа е она загубеното и она што ќе настане, тоа е она следното, друго, туѓо, странично, кварт кој не е ни твој ни мој, она што го знаеме и сакаме. * Милонга - аргентинска пучка мелодија. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 117

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

На децата прилично им се допаѓаше па ја задржавме. Беше одлична готвачка.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

„Зошто си толку сигурен дека е тажно?“

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

По таванските скали се искачи прво на терасата што служеше за сушење на алишта, а потоа на покривот од куќата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Јас се посветив да организирам чести и скапи вечери.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Мојот дом стана засолниште за елитата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Децата пееја и го развиваа талентот за театар.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Сакав да го знаеш сето ова. Сакав повторно да ти се допаѓам.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

„Тажно е,“ започнав да ти кажувам, сакајќи да речам дека ми беше жал што стигнавме до оваа состојба кога заедно седиме во тишина, но пред да можам да продолжам, ти приговори.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Јован Бошковски ЧОВЕК НА ПОКРИВОТ

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

А, најмногу од сѐ, ми се допаѓа што сите филмови со нив завршуваат среќно.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Ти се допаѓа, нели - се насмеа бабичката. - Земи си пак, ако сакаш. Зедов уште малку и ѝ заблагодарив.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Штета што никако не можам да го натерам да прифати, зашто мене од сите борачки вештини ми се допаѓа токму таа што толку пати сум ја гледал на филмовите со Брус Ли и Нинџа.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

И токму кога сакав да го прашам Абрам каде и кога ќе разговараме насамо, забележав дека Мечка, божем случајно, му ја подметна ногата на Влатко-Цвик, кого што ние понекогаш го викаме и Окомен, а нему тоа му се допаѓа, зашто му личи на Супермен.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Бреза веднаш заборави на Пелистер зашто таа старинска песна многу ѝ се допаѓа.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Сите ли подеднакво ти се допаѓаат? - ме потпраша мајка ми.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Ама, не ти се допаѓа многу, нели? - инсистирав. - Добар е, - пак кусо ми возврати.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Мајка ми глас не пушти. Само, скришум од дедо и од тате, секогаш кога нивниот разговор не ѝ се допаѓаше и ја плашеше, таа ќе се прекрстеше.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

„Сѐ додека сме заедно – дома сме“. Тоа на Летка ѝ се допаѓаше.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Идејата што на Едо писателот му падна на памет при средбата со својот истоименик, не само што му се допаѓаше туку го правеше и нестрплив што поскоро да ја оствари.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Не само што Германија му се допаѓаше туку тоа, исто така, му ја галеше суетата, му будеше чувство на гордост.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

„Ова што сега го реков мора многу да им се допаѓа на грчките несреќни „левучари“, меѓувремено си рече авторот и продолжи: Ова е миг во кој ве повикувам секој во себе да си признаеме: Секој од нас, секој ден, од девет до пет е на работа.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Зедовме напишавме, ама нашата вистина не им се допаѓа.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

За жал, со текот на времето, како сѐ почесто и почесто се гледавме и се дружевме бидејќи навистина ми се допаѓаше, јас почнав да размислувам за врска.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Воопшто не ѝ се допаѓаше и не ѝ забележував на искреноста.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Нѐ збунува можеби тоа што понекогаш она што ни се допаѓа се поистоветува со патот на судбината.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

- Не ми се допаѓа дворот, - ми рече Билјана.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

- И мене не ми се допаѓа, - реков, - но дворот нема да го купуваме.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

И тргна Димче Волшебникот да ужива по улиците, да ги казнува оние што не му се допаѓаат и не му ги исполнуваат желбите.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Цане многу нешто сака, но од сѐ најмногу му се допаѓа оној автобус што често стои на автобуската станица, пред киното.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Ништо не ми вреди што се сите од странство, што на моите другарки им се допаѓаат и би сакале да ги имаат, што ме прашуваат каде сум ги купила, па кога ќе кажам од кој град и која земја ми ги донеле мајка ми или татко ми, се воодушевуваат.