Едвај се додржа на нозе и се довлечка до креветот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ти на стрика Анѓела му ја отпеа песната на Алилово, рече тој, веќе сфаќајќи дека греши што го спомена стрика Анѓела, но оти од виното и од лутина не можеше да се додржи, се доизрече: Ама и тебе ти се пее песната.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И додека Крсте гореше од желба да и го види лицето, или само тилот и косата, дотогаш Неда се мачеше во себе како да се додржи, да не се заврти за нешто кон него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во еден момент ногата го подлага, но на време се фати за една копачка. Се додржа некако.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Само летно време, играјќи брканица, децата се криеја во неа, а наесен немирникот – ветер кога ќе зашумеше во оголените гранки на тополите, и ги кубеше сламените старечки плеќи, се напињаше да ја одвее, но Аврамовата колиба зачудо долго време се додржа и остана сред бавчите како спомен на страшниот полјак со големи обесени мустаќи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Поп Петко не можеше да се додржи. Виде дека Крсте навистина го остави и тргна со Ганчовци, ја наведе главата и киниса Горно маало.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А тој успеваше да се додржи на својот провев благодарејќи само на својата дигната пушка, за која продолжуваше да се додржува како за некоја сѐ уште цврста гранка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)