се (зам.) - довлечка (гл.)

Со последни сили се довлечка до дворот за да ни се придружи во радоста.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Однекаде се довлечка пак кметскиот. Тој треба да ги обиколуваше крчмите по службен долг.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Пискулиев се довлечка до дома. Орде веќе спиеше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Речи им ти, зошто јас?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И како што се стискаше на задниот ќош, се довлечка лазејќи до Шаќира и му прошепна: — Речи им бре, речи им.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се довлечка до настрешницата. Знаеше каде стојат чаевите на дедо му.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но волкот, во кој целеше, успеа да се довлечка до стреата, до дрвјата и да исчезне во темнината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Со припомош на тие пилиштарци, некако се довлечка до дома, каде што го презедоа жената и помалиот син.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Твојата - да погледнеш храбро во мојата слобода Мојата - да се довлечкам до празникот на праведноста.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Едвај се додржа на нозе и се довлечка до креветот.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А оној, неговиот, полека се довлечка под дрвото и си го зазеде своето старо место, темен и едвај чујно заскимтен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се довлечка пак по неговата дира, а кога дирата не продолжи потаму, и тој остана тука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Онака мрзоволно и како што беше облечен кога легна, мрзоволно се довлечка во кујната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сонцето одамна се слизнало зад запчестиот планински срт, приквечерината незабележено се довлечкала до селото, ниските куќи исплашено се стиснале до неплодната земја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Потем на коленици се довлечкал до браќа си, преколнувајќи ги да се смилуваат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Не е духовито - велам. - Затоа и дојдов кај вас. Имено, епицентарот се довлечка по мене.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Што се смеете, - однекаде Кејтеновиот син се довлечкал под мојата маса, кажи ми, жити мајка, малечок Леме! Лошо ме заколна.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Така можела некако да го напушти мотелот и незабележано да се довлечка до Хондата, а тој со голфот ноќта ја донесе кај мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Уште пред акшам, ибн Пајко се довлечка дома, стругајќи ги тешките стапала од врелата калдрма.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Баба Добрица со Добрета ме крепеа да се довлечкам до гробиштана... леунка до четириесет дена не бидувало од куќи да излезе - ама душава не ми додржала.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Србендовци си кинисаа еден есенен ден преку Козјак и Кравица и се изгубија негде долу во Мегленијата, а со нив се изгуби и војводата Јован Ѓуров. На нивно место се довлечкаа „братја б'лгари".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Еден ден кога кравата се телеше со мака и кога ветеринарот Скрез и Цанулица ги немаше долго да излезат од ќералот, Цанул се довлечка до прозорчето од ќералот, и кога ги виде истркалани во сеното, му удри крвта в глава, ја грабна вилата и влета внатре кршејќи ја вратата и забодувајќи ја вилата во бутината од Скрез.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се довлечкав премален до хотелот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се довлечкав и седнав до првото канабе од дневната соба.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пред мугри се довлечкав до бањата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)