се (зам.) - добере (гл.)

А кога Васил ги наредува камењата на ќошевите на раздиплената тутурка и кога тој седнува на тревата покрај неа, Максим се исправа на столчето; исправен така на столчето на другите им прави место да можат да се доберат над раздиплената тутурка и да ја разгледаат одблизу.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Како успеа да се добереш до сето ова?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Останал без земја и решил на ваков чекор, за да се добере до малку пари.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Полека, внимавајќи да не шушка со лисјата, Цепенко зачекори низ царевката и се добра до големиот густеж од капини испречен на самата меѓа - меѓу нивата и патот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Некојси Сулејман им се обрнуваше со восторжени зборови: “... - Напред по тој страшен, но славен пат по кој сите народи се добрале до слободата...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Низ неговите текстови и тв прилози провејуваше проверен лајт мотив – оваа власт е лоша, ама ако случајно до парче власт се доберат овие од опозицијата, ќе биде бетер.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
А се добереа партизаните до него, парче правеа низ непријателските редови.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Туку ќе ми се добере некој и ќе ми додаде: дали лимон, дали портокал, дали јаболко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се џарам вака преку луѓето, барам место и јас некаде да се доберам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Успеа да се добере во коренот на тоа дрво; а ноќта околу не беше воопшто некаква темнинка, што се прикрадува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше тоа еден заеднички поглед на човек до кого не сакаше да се добереш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Џбонаше низ темничината, сѐ додека не се добра до креветот и не седна тука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури и го виде како се добра до неговото стебло.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Почекај, ќе те фатиме и ќе ги врзуваме опинците и објалата со твои жили.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Освен селото, ако во него можеше да има живот, освен тие куќарки од камен и на камен, немаше наоколу ни човек ни птица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да можеа да се доберат до него во таа долга ноќ, ќе го дереа и ќе му ги корнеа ноктите, ќе го наденуваа на зашилено јасеново стебло.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Несвесно продолжив да чекам кон забелот што се исправаше како од бескрајна темна лочка, чиниш крепост е што чува некоја тајна - ќе се добереш до неа и ќе си ја догледаш судбината до својот суден ден, дури и подалеку, судбината на она што си видел и што си сретнал, на она што ќе остане по тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Дури откако војската се оправи со нови униформи, Баге се добра до чизми со изедени потпетици, виндјакна со десетина џебови со бриџ - панталони што се клаваа на сарите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А нема до кого да се добереме, кој да нѐ чуе, да нѐ земе под крило.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тука е и она од Шарковци што не пушташе ни волк, ни лисица да се добере до селото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)