Тој се вомјази. Онака потсвиткан и висок, направи движења налево, па надесно, мало бледило му се јави на лицето, но остана да стои на местото.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А ти, значи, што доби? Го искина животот покрај човек нечувствителен кога си ти во прашање, ете, паметам, една вечер, иако сите бевме поднапиени, се вомјазивме кога наеднаш тој стана и рече: Абе, што сторив, требаше уште во дванаесет да ја земам жената од абортус...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
— Не правиме белким лошо да се иставиме дури е рано.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Каков процент?“, се вомјазив јас. „Процент“, се поднасмевна со наместена наивност, Пере. „Процент од продажбата“, рече. „За тебе, за в џеб“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Овој останал во чудо. Се вомјази Симон, ми рече Методија.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Зборувале и ќе зборуваат, те за бунарот, те за водоводот... Секакви работи.“ „Какви работи?“, се вомјазив.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ги слушнаа Милановите пискотници четниците на врвот на чуката и се вомјазија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но кога пропеале трети петли и ко почнало да се разденува а Бошета уште го немало да се врати, стрико Никола сиот се вомјазил да не му се сторило ништо лошо и заедно со стрина Николица и со Атанаса ги разбудиле сите домашни и сите зедно, со запалени вивки и гламни, истрчале на срецело и надале гласови, троа навистински троа од навал, за сите да чујат каква нова несреќа ги снашла и да тргнат да го бараат Бошета.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)