се (зам.) - вири (гл.)

Војниците му застануваа со колената на нозете, на слабината и на главата да не прета; и додека тој рикаше беспомошно и силно што оѕвиваше селото и планината - касапот ќе му го зариеше ножот во грлото, риејќи низ него додека му го пресечеше гркленот; кркореше бикот, шикаше крв на сите страни стркајќи ги војниците, се виреше крвта во локва и правеше црвена браздичка која истекуваше во езерото зацрвенувајќи ја водата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Капка по капка, капка по капка така се вири и најдлабок вир.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Се наведна и тој над бунарот и ја виде водата како се вири.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го затворивме бунарот и понатаму да се вири за подоцна, кога ќе биде полн, да се почне употребата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)