се (зам.) - велича (гл.)

Татко веруваше дека, во својата Историја на Балка­нот, ќе најде начин да им се спротивстави на победничките истории во кои се величаа старите и новите граници, се бараа нивни промени.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се велича “творечкиот” дух но само со атрибутите на артистичка ученост, vir- tuosita.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
На кого да се надевам, со кого да се величам јас сирота: еден ти и господ!“
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тоа беше и е работа на егзархистите, коишто се величаат “Бугари”, па следствено, тоа е бугарски маневар за да се реши македонското прашање само во бугарска полза; тоа е да се создаде една “Бугарска Македонија”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Притоа безрезервно се велича големината на народниот гениј, особено во партиските сфаќања на уметноста и нејзината служба во народот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)