Тогаш, тие години, гледајќи го расфрлан на сите страни и неприбран дома, не со злорадост туку со жал за него, некои пуштија глас дека од што се вдал по одобрението, Максим се померил од умот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ни град полињата житородни ги беше фатил, ни рој од скакулци се вдал, ни султанот арачлии час предвреме им пратил да збира арач лут без жал.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
- Ти така мислиш! - му се вдаде инструкторот. – Ама секогаш да знаеш дека пушката треба да ја чистиш ... да болска од чистота.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога рекоа да ја отворат портата, кучињата однатре се вдадоа како на лиот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Вчас времето се вдаде се згусна и надојде од сокот со пролетта што нечујно татни по жилите.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Пукотот се слушнал в село и селаните се вдале натаму.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тие се плашат пред моќта, а сурови се кога ќе им се вдаде. Мерката на стравот, често е мерка на суровоста.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога стигнав во дворот, Надежда, првата комшика, вознемирена, ми се вдаде. „За малку“, списка, „ќе ти ја запалеа куќата!“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Тој Аџи-Трифун е пријател на самарџијата Димо, а овој му ја има дадено ќерката на ибн Пајко ефендија!“ се вдаде некој од агите, за да го пресече валијата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Зету мој, прекини со лелекање“, се вдаде брзо самарџијата Димо.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ленче си го имаше муабетот со јатрвата оставајќи ги прво децата да се видат, па подоцна се упати накај внучето, додека мажите сите се вдадоа во бурни разговори на политички и економски теми.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Дојде момент за мојата омилена тема - мачката, и штом се реализира сѐ така по ред и малото тробојно топче ми заспа во рацете, кивнувајќи неколку пати и притоа испуштајќи по некое кломбурче млекце низ носето од првиот оброк со локање, јас се вдадов нашироко да распредувам.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Не ми се вдаде ни да викнам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Така, од пред очи, ни се загуби татко, не ми се вдаде ни убаво да го фатам со очите, да го испратам барем со погледот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
20. СЀ ШТО ГЛЕДАШ НАПРАВЕНО, СВОЈ МАЈСТОР СИ ИМА - сал бракот да го стокмат два мајстора се вдале, та затоа од Адам и Ева сѐ нешто му нему клима, сѐ нешто му е недоправено, сѐ нештичко му фали...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Мајка ми прекорно и налутено го погледна татко ми: - Ете ти ги твоите зборови, - му се вдаде. - Дури и Бреза ги научила од тебе!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ти, жено, да не си се мрднала од паметта, - ѝ се вдаде повторно татко ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Кога никаде не го најдоа и откако со извикнување на неговото име ги пребараа сите лески, капини и скребјалници, се вдадоа да ја прошетаат планината открај накрај, и пак Илета Вегов никаде не го најдоа.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ништо не ми се вдаде друго освен да бегам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Уште кога ја грлевме пченката во Латкова ливада и кога се притемна небото, како ненадеен облак да се вдаде однекаде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Зошто дојде, сестрице Велико, вели, не ми кажа зошто дојде, не ми се вдаде да те прашам, вели. - Заборавив, велам јас и си заминувам. 85
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кревам и столови и сѐ што ми се вдаде кревам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе квикне Чако и пак ќе се вдаде, ќе им се нурне со лаење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се стрчувам и јас со децата. Трчаме по нив и фрламе со камења, со стапови, со што ќе ти се вдаде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)