Ако нема што да се работи освен тоа што погоре е наведено, тогаш да се мијат, да се бањаат во трапот, да се чистат. Сѐ да се прави и да биде колективно.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Многу често се бањаавме и во вировите од рекичката до која од куќата се спуштавме по тесниот пат за некои си дестина минути.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
А има и со по три и повеќе простории, спрема цената и желбата на сопствениците, каде што кучињата се бањаат и негуваат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дождот се излева како жена кога се бања.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ако ја поведеш и ти жена ти, тие двете заедно ќе се бањаат, ќе зборуваат и ќе се исповедаат по женскиот обичај, и жена ти може после да ти расправа сѐ што ќе ја прашаш за Атиџе.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Верувам дека ќе те пуштат за некој ден. Па ќе одиме на Гачка плажа да се бањаме.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
БОРИС: Не се бањам. Со години не се бањам. Ставам дезодоранс. (Пауза) Нозете смрдат затоа што коренот им е во газот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Види го умниот! - Еј, момци! Гледајте. И девојките се бањаат. - Зошто да не! Кај нив има повеќе што да се мие.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ех! Кога се бања Зоки Поки мора да се бања и високиот бел ѕид околу кадата. И подот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Има да се знае, и тоа еднаш засекогаш: кога Зоки се бања... то ест, кога мора да се бања, ќе се бања... то ест мора да се бања сѐ околу него. И точка.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
А изгледа и престанала да се бања, не ти подзамирисуваше нешто малку?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Пак бев со козите, крај река. Тие, завлечени во густите грмја, брстеа, а јас се бањав и ловев мренки под камењата.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Иван Иванович многу се лути ако во чорбата пронајде мува: тој тогаш просто излегува од кожата - и чинијата ќе ја фрли, и домаќинот ќе го искара.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Иван Никифорович многу сака да се бања, и, кога ќе седне во вода до грло, наредува да му се стави самоварот и многу сака да пие чај во вакво студенило.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)