понекој (зам.) - од (предл.)

Понекои од нас толку многу ги имаат што без престан ги расфрлаат околу себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И згора на сѐ, нашиот вујко се гордее со она што го напишал за нас - Додека ги кажува овие непотребни обвинувања Виктор се напрегнува да го имитира изговорот на братот на нашата мајка, она нагласено шупливо шепотење но само во понекој од зборовите, а на крајот на реченицата обврзното поткашлување, како кај вујко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во размислите, и тоа гласно, постојано расоблекуваше понекоја од ќерките на развластените и имашливите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Подоцна понекои од присутните тврдеа дека во тој краток момент се стемнило, зацарила темнина, а дури потоа се слушнал ревот, силниот глас на тетка Боса.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Понекои од нив палеле и свеќи и ги оставале да шетаат, да пловат околу нив.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можело понекој од нивните залутани зборови и да ве полази.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Денес тие дебели капиталисти не се стеснуваат да тврдат дека било насилство и грев претресувањето на нивните визби и килери, а додека се богатеа…“ се перчеше тој.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Еднаш, кога беше ти уште малечок, татко ти ја крена на раце печката и ја изнесе од собата во тремот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)