Напротив, кога престана самиот да свири и наместо тоа почна да пушта музика, често му се случуваше да стои зад диџејскиот пулт и речиси несвесно да менува една по друга песна (исто како што сега ги менуваше во главата), додека околу него, пред него, зад него стотици тела танцуваа, рефлекторите кружеа по кренатите раце, тие пееја наглас, врескаа со ентузијазам на оние песни што им се допаѓаа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Таа девојка, кога се разбудила знаела да ги повтори сите зборови што ги слушнала во сонот?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нели тој ми ги испеа оние песни за девојката која низ радоста поминала успана.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)