оваа (зам.) - црн (прид.)

Од оваа црна планина Кон сонцето раце ќе кренеме На погибел В сонце дур да се најдеме Ако не стигнеме Во црната трошка закопајте нѐ, Ако не стигнеме во воздухот угушени побарајте нѐ, Ако не стигнеме Рацете отсечете ни ги, На сонцето однесете му ги, Место нас.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ти Воин зол со молњи во белките што негде под срцето на оваа црна страдница добрината ја закопа, на овој брег што својот молк го посади а крик израсте; Ќе извикам безгласно ако е вик молчењето Воинот загина, тој злочест Воин, Житијата само останаа….
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
II Елате момци црни мажишта, дечишта, чакали, орли од сите угари од сите добрави сите дедовци и сите колена Елате Да се збереме да се видиме Останало в крв уште од века нешто ни една лута змија в земи не ќе го исцица ни една тревка ни еден корен не ќе го исцица што ќе остане да ја храни оваа црна и проклета да раѓа бериќет маштија и немаштија.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Те заколнувам, само до мојата момичка да не допре оваа црна приказна!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Од оваа црна планина Трошка земја ќе каснеме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Аерозагаденост. За оваа црна точка сред град никој ништо не рече, а кој да знае уште колку црни точки има.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Соблечете се голи И облечете го дрвјево Долу, во оваа црна утроба, топло е.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Од оваа црна планина Надјада лута ќе дишнеме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)