Кој сѐ не поминал низ оваа планина, и Турци, и ајдуци, и комити, и партизани, а којзнае што сè било порано од времето кога Селиште било град!? Сѐ поминува...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Не гледај никаде Право в земи гледај Во утробата на оваа планина легни Длабоко закопај се Друг да се родиш.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Одењето на инженер Александар и девојчето, остави празнина што дури ни оваа планина, ни оваа убавина не можат да ја залечат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Оп, нешто ми засенчи како црна дамка високо на небото над оваа планината наша.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Велат дека речиси секој жител на градот барем еднаш неделно поминува по неколку часа во ладовините на оваа планина.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
-Погледни ја оваа планина. Понекаде е покриена со снег.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Ако ти, дедо Димо, не си се мрднал од оваа планина, велиш ли дека и јас треба да останам закован за неа?
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)