Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

ЗРО = Закон за работните односи (Сл. весник на РМ – 62/2005 и 106/08, 161/08, 114/09, 130/09, 149/09, 16/10 ПТ, 50/10, 52/10, 124/10, 158/10 ПТ, 47/11) ЗС = Закон за стечај (Сл. весник на РМ – 34/2006 и 126/06, 84/07, 47/11) ЗСВДЛТ = Закон за самостојно вршење на дејност со личен труд (Сл. весник на СРМ – 18/1989) ЗСК = Закон за спречување на корупцијата (Сл. весник на РМ, 28/2002 и 46/04, 83/04 ПТ, 126/06, 10/08, 161/08, 145/10) ЗСС = Закон за судскиот совет на Република Македонија (Сл. весник на РМ, 60/2006 и 150/10) 314 ЗСТ = Закон за судски такси (Сл. весник на РМ – 114/2009) ЗСуд = Закон за судови (Сл. весник на РМ – 58/2006 и 35/08, 150/10) ЗТД = Закон за трговските друштва (Сл. весник на РМ – 28/2004 и 84/05, 25/07, 87/08, 42/10, 48/10, 24/11) ЗТПОК =Закон за трансформација на претпријатијата со општествен капитал (Сл. весник на РМ – 38/1993 и 48/93, 21/98, 25/99, 39/99, 81/99, 49/00, 6/02, 31/03, 38/04, 35/06, 84/07) ЗУ = Закон за установи (Сл. весник на РМ – 32/2005 и 120/05, 51/11) ИО = Извршен одбор ИТ / Извршителска тарифа = Тарифа за награда и други трошо- ци за работа на извршителите (2011) ЈЗУ = Јавна здравствена установа ЈКП = Јавно комунално претпријатие ЈП = Јавно претпријатие ЈРДП = Јавно радио-дифузно претпријатие ЈТД = Јавно трговско друштво К-15 = Регрес за годишен одмор

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Со други зборови, сопственикот на претпријатието се обиде, а најпрвин и „некако“ успеа во тоа, да го убеди судот дека Јакшиќ делувал самоиницијативно и без никаков налог да го отстранува дефектот, но и дополнително да го убеди дека на објектот немало надреден работник кој му ја делегирал таа задача!?

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Оваа првостепена пресуда беше доброволно извршена од страна на директорот на туженото акционерско друштво (Љ.Дракуловски) – при што немаше потреба да се иницира нова постапка за присилна наплата кај извршител.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

КД = Командитно друштво КДА = Командитно друштво со акции КЗ = Кривичен законик на РМ (Сл. весник на РМ – 37/1996 и 80/99, 4/02, 43/03, 19/04, 81/05, 60/06, 73/06, 7/08, 139/08, 114/09) КП = Казнено-поправни КПУ = Казнено поправна установа КПУЗ = Казненопоправна установа – затвор КСОМ = Конфедерацијата на синдикални организации на Македонија 315 МВР = Министерство за внатрешни работи МГУ = Московски Государствен [државен] Универзитет МЖ = Македонски железници МЗТ = Металски завод „Тито“ МК = Меѓуресорска комисија МКД = денари ММФ = Меѓународен монетарен фонд МО = Министерство за одбрана на РМ МП = Министерство за правда МТСП = Министерство за труд и социјална политика МЦ = Медицински центар НБРМ = Народна банка на Република Македонија НВО = Невладина организација НКД = Национална класификација на дејностите НССПЖМ = Независен синдикат на сообраќајниот персонал на железничарите на Македонија НУ = Национална установа ОЈО = Основно јавно обвинителство ОКДЈС = Општ колективен договор за јавниот сектор на РМ (Сл. весник на РМ – 10/2008) ОКДС =Општ колективен договор за стопанството на РМ (10. VII.2009) ОП = Општествено претпријатие ОС = Основен суд ПЕ = Подрачна единица ПИО = Пензиско-инвалидско осигурување ПЗУ = Приватна здравствена установа 316 ПС = Полициска станица ПТ = Пречистен текст [на закон] РЕ = Работна единица РЕК = Рударско-енергентски комбинат РМ = Република Македонија RLF = Rosa Luxemburg Foundation (Фондација „Роза Луксем- бург“ – Берлин, Германија) СИЕР = Синдикат на индустрија, енергетика и рударство СОНК = Самостоен синдикат за образование, наука и култура на РМ СРМ = Социјалистичка Република Македонија ССМ = Сојуз на синдикатите на Македонија ССП = Средна стручна подготовка СТД = Самостоен трговски дуќан СФРЈ = Социјалистичка Федеративна Република Југославија ТД = Трговско друштво ТП = Трговско претпријатие Трег. = Трговски регистар УБК = Управа за безбедност и контраразузнавање УИС = Управа за извршување санкции

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ова е толку симптоматично, што сосема е чудно како судијката (В. Каловска како претседател на советот) го вреднуваше овој факт како веродостоен и му поклони безрезервна верба, кога оди далеку од секоја нормална логика.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Парничните трошоци , кои исто така паднаа на товар на тужениот, изнесуваа 3.000 денари и ги опфаќаа само судските такси за поднесување тужба и за донесување одлука.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Таа, по сево ова е убедена во фактот дека менаџерите, вработени во претпријатието, сакале – во тоа време – да ја искористат приватизацијата на тој начин што ќе го разработат претпријатието, ама на вработените нема да им даваат плата!? ***

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ова е збирка случаи на веќе завршени и пресудени работнички спорови, добиени од страна на работници-тужители кои се одважиле да ѝ застанат на патот на бескрупулозноста на своите работодавачи.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Слично на колапсот на темпоралните раздалечини, што можеме да го следиме во електронскиот трансфер на информации, постои колапс на концептуалните раздалечини низ спарување на носталгичното или фамилијарното со футуристичкото или туѓото.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ова е пример за топ-даун фразирање или естетизирање на секојдневниот живот.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Причина за ова е следна: За разлика од другите предмети кои можат лесно да се изострат, со окото тоа не е случај, тоа има округлест облик на кој треба да му се постави врв.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Сето ова е обединето во козарска алегорија, чијашто библиска едноставност не ги засенува скриените значења.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Сега веќе ништо не знам да кажам повеќе за оваа метафора зашто ова е сонување, но кога ќе се разбудам, ќе морам на овој сон да се сетам и, ако се сетам, ќе успеам метафората да ја опишам од што ќе произлезат и објаснението и значењето.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Ова е да штукнеш од умот. Испаѓа како јас претседател, а не Сатирот мене. Ама секогаш ебаниот е ебан.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Ова е мрак низ кој треба да се мине.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Но, едно, тоа може само да ми се чини и друго, не знам во што била разликата кога и така и така сево ова е големо ѕенѕање.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Сакаме евтино колење. Ова е битка за леб...

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Ми вели: - Слушај, - ми вели. – Зошто ти се буниш? - Па ова е греота, ова е срамота, - му велам.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Ова е свет на халуцинација, Знаци, CIA И... И? Сега што? Како ли тие толку мали човечуљчиња- патуљчиња да ја протолкуваат оваа, од животна важност, порака?

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

- ... И ти велиш дека ова е само игра? Па не ли гледаш дека сѐ во светот е поврзано со една неизбежна причинско - последична врска.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Зар, не ми веруваш дека ова е само една бесмислена забава против здодевноста.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

- Ама, Хана, не се возбудувај, те молам, јас навистина не мислам да те вознемирувам, па ова е само детска игра, мантика, еден вид социјална забава.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ох, тој е навистина прекрасен.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Но, да знаеш, ова е навистина добро, сега толку ќе се искомерцијализираат дрогите, што веднаш ќе излезат од фазон.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

- Со Ваша дозвола, би сакал да ја поканам Вашата почитувана ќерка на пуримската забава во „Јеврејска касина”. - Да, да - рече збунетата жена и брзо се трга за да ја пропушти ќерка си.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

- Честит Пурим, повелете ова е поздрав од мајка ми Бенвениста Давидовиќ.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Таму, на пожолтената слика на целото семејство направена пред којзнае колку години, важно пред повеќе од половина век, на некој празничен излет, е тој, дете со црни, тркалезни љубопитни очи, во доколенки и куси панталони со платка и прерамки, припиено до мајка си. „Ова е брат ми, ова другиот брат...

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

- И јас сум од Скопје. Се викам Џавид. А ова е мојата другарка. Се вика Емина.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Сето ова е направено така за да не создава никаква дисонанса со природата што го обликува.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Ова е моето оружје? Дали некоја важна работа ќе треба да се сврши вечерва? (Се обидува да се сети)

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

Не знае старецот дека ништо стварно не руши, дека сето ова е пуста борба, руши само неколку пусти илузии, а тие и сами од себе, нечујнонезнајно за никого, ќе си умреа, како и толку други што си умреле.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Ова е проблем повеќе на читателот отколку проблем на СОЗДАВАЧОТ.

„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)

- Ова е ловечки авион. Има само едно седиште ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Ова е, конечно, тој град, тие мостови, тој татнеж сама вистината кога чекори тука среде меќава метафори.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Ова е, конечно, таа река, таа Сена, самогласник препречен в грло, заедно со тебе загледан во мувлата зелена на домот заборавен.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Ова е мошне индикативен дел од најновото творештво на поетот, затоа што и љубовта и каменот и птицата стануваат нешто што никогаш не биле во неговото пеење: стануваат само и единствено тоа што се.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Прва, па втора, па трета, па четврта...“ правеше движења божем менува брзини.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

А сега тишина и гледајте: вака се држи воланот. На празно не смее да се врти.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„А, затоа беше вревата! Зошто веднаш не ми рековте?

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Ова е за палење светло - фарови. Ова - трепкач. Тука е гас, куплунг, сопирачка. Ножна, се разбира. А рачната сопирачка е тука. Сево ова го научив вчера попладне. “ Лицето му беше збруштено.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Па ова е голем настан. Сестричка не се раѓа секој ден. Честито, Ташко!

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Лицето на наставничката одеднаш светна.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

- Е ова е живот. Конечно, ѝ дојде крај на мизеријата - рече Трпе.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

- Ова е преродба на која и Јозеф Амброз би ѝ позавидел.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

ГО - Еден ден М. Горки го видел Гогољ како игра шах со Ван Гог. „Знам една слична кинеска игра, ГО“, рекол Горки. „Се однесуваш ко горила, Горки!“, рекол Ван Гог. Тогаш случајно поминал и Гоја. „Си почнал да се гоиш, Гоја? Да не играш многу голф?!“, рекол зајадливиот Гогољ. „Ништо не е тоа во однос на Де Гол кој оди ’ор гол по мостот Голден Гејт!“, рекол Гоја. „Која година е ова?!“, прашал уште еден случаен минувач, филмскиот режисер Годар. „Ти годи да поставуваш вакви прашања?!“, му рекол зајадливиот Гогољ на Годар. „Ова е ко некоја готска приказна...“, промрморел во себе навредениот Горки. 42 Margina #19-20 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Еден копрофаг бара чинија, се посерува во неа и го изедува своето гомно, извикувајќи: „Ммммм, ова е мојата богата супстанција“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

- Наточи една кригла, жеден сум као пес со јазик до колена. - Веднаш, чичко Ване. Ова е гратис, како сефте.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

- Ова е планина, Денко. Не можеш да се однесуваш како да си дома. Не навредувај ги овие добри луѓе.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Ова е проблемот и на Големиот Инквизитор од БРАЌАТА КАРАМАЗОВИ.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Ова е навистина богато поле за понатамошни истражувања.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Ова е неверојатно!“ повтори господинот Гологанов.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ова е неверојатно!“ повтори тој.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ова е директива, му велам. Им помина времето на наредбите, велам.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Во едно друго писмо (ова е напишано од Бугарин) вака ни пишуваат: „Едночудо празноглавци, глупаци и подлеци се зафатиле да посеат раздор меѓу јужните славјани и да им угодат на нашите заеднички непријатели; но нивните напори ќе останат јалови зашто честите и здравомислешти мажи се смеат над исторските шарлатанства на архимандритот Пелагиќ и над „ереминиот плач“ на неодамна починатото многублажено „Право“.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Петти предзнак Размислувам, ова е патешествие со чудни знаци, што бараме тука, зад грбот на сите, зад грбот на Бога.

„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)

Да, ова е сигурно крајот на посетата на Атеистичкиот музеј. На сите ни олеснува.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Пак вистина, кога ќе видиш едно книже и ќе речеш: и ова е пара!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

-Ова е мое! - вели. Станува божем покајнички. Нервозен е.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Одеднаш се вкочанува, очите му се подзатвараат и полека, полека со лице растегнато во израз на опасност се врти кон не. при. сликар.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Писарот ја премести капата над чело и како артист, со раширени раце и подадена нога, драматично зашумоли со сета своја рибја крв: - Ова е, молам, навреда за законот, за државата. Јас не дозволувам.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Каков анален простаклак од устен происход е да се каже: „Овие не се мустаќи, ова е сунѓер за газот бришење; ова не е алатот, ова е џезве за кафе да си варат жените; овие не се очи, овие се ламби за да не одат жените на мочање по темница; ова не е глава, ова е шутка, во неа да се мочат и серит домаќинот и домаќинката, сега е зимно време, мрсно се јадит, дрско се серит.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Господару“, реков, „Јас гледам, но не знам како и зошто вие и никој овде не гледа; па еве, во ова парченце има дел од косата на ќерката твоја, како абоносово дрво што е; ова е дел од устата, како калинка што ѝ беше, ова е дел од окото гулабово.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ова е сериозно, рече. Знаеш ли колку е сериозно ова со народниот дух? Ти и не претпоставуваш!“, рече.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А романите Ова е мојата татковина, Мојот Американски аџилак и Орелот и штркот ги обработуваат темите од животот на македонските печалбари во Америка, а во ретроспектива авторот врши анализа на состојбата во Македонија и на искуството, доживувањата и психологијата на Македонецот во својата татковина и во туѓина.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Едниот случај бил кога била објавена неговата книга на неговиот мајчин македонски јазик и честа да биде гостин на родната земја, кога таа е слободна држава и е ковач на својата сопствена судбина, другиот случај бил кога неговиот автобиографски роман Ова е мојата татковина бил најден на канцелариската маса во Белата Куќа на Претседателот Франклин Делано Рузвелт, веднаш по неговата смрт.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

„Ама, тато“, ми прозборе тригодишното со призвук на краен презир зашто не можам да го видам очигледното, „ова е книга!“

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ова е граѓа за народскиот стереотип. ‌Можеби баш затоа, ако со безизразно лице тврдите дека машката хомосексуалност подразбира збир нестандардни културни практики, а не само некои нестандардни сексуални практики; ако приречете дека постои некаква машка геј- култура, ако навестите дека мора да има некаква поврзаност помеѓу некоја конкретна сексуална определба и некаква наклонетост кон извесни културни облици, веројатно луѓето веднаш ќе ви се побунат, ќе наведат илјада и една разни причини зошто такво нешто е невозможно или бесмислено или навредливо и зошто секој што мисли поинаку е заблуден, сосема старовремски, морално сомнителен и политички неодговорен.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

-Ова е невозможно! Ова е премногу чудесно!

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Како што ми зборуваше за тоа мојот менаџер само рече: - Мислам дека ова е мала црква и нема традиција во таа земја за инструмент каков што се оргулите. Да им се заблагодариме на поканата.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Генералот ја откопча кожната блуза, од внатрешниот џеб извади хартија свиткана на четири и рече: - Другар капетане ова е писмо до ќерка ми која живее во Атина.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Застани тука. Ова е мојата куќа... Слезете... Да ми дојдете дома на кафе, ве молам...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

- Христина, - ме повика Вера и покажувајќи на мене му рече на човекот со некаков прикриен пркос, - ова е мојата друга ќерка.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Секако, таа има свои бубачки, но кој ги нема?

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Ова е бебе на спазми, со искривено лице кое си ја менува бојата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Како и да е, сега морам да напишам различна книга, зашто веќе читам некои критики кои велат, „Па, ова е добро, но претставува само уште повеќе од истото“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Да бидам искрен, никогаш не ми се допаѓала идејата за вечера и кревет по три пијалока, и девојките што се однесуваа како да биле во затвор шест години и излегле токму на време да се нашминкаат и да скокнат во твојата кола.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Не би ја ставиле неговата слика на тегличка со храна за бебиња.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

И кога би имале негова фотографија, а таа ја нема, не би сакале да ја носите во паричникот.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Ова е добро, симпатично, како лесно и слатко развивање на романса во филм на Френк Капра кадешто сласта и светлината секогаш победуваат. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 153

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Есенските болести. Ова е моето последно писмо.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Ова е егзактно! Тоа, нешто налик на екран, светка: триаголниците сино, кругчињата црвено, правоаголниците жолто.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

„Тогаш мора да капнала оваа крв многу одамна, за да стане кафена, па и кафената боја вака да избледи.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

„Ова е моето семејство. Ова е мајка ми, ова е татко ми, ова е мојот сопруг, а ова се нашите деца,“ велеше, одвојувајќи ги гранченцата едно од друго. „Ние сме среќно семејство.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

„А ете, јас сум слушнала дека најголем дел од копитарите, ако не го излижат малечкото веднаш откако ќе го родат, ако не го обележат со својата плунка, со тој знак кој ним самите им вели: ‘Ова е мое, ова сум јас,’ тогаш го отфрлаат новороденото.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Тоа ќе се влече по нив, ќе моли да цица, но мајката грубо ќе го оттурне. Ќе го осуди да умре од глад.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Сестра ми се будеше секоја ноќ и секогаш со исти зборови ја започнуваше истата приказна: „Ова е крајот на Европа.“ „На Европа многупати ѝ доаѓал крајот.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

„Не е,“ реков. „Крвта е црвена, ова е кафена боја.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Ова е почеток на кус расказ напишан од опитна рака, со ниет да се продолжи, да се прошири“.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ова е денот што долго го чекав. Дојде Големиот ден. Вистинскиот ден, оној во кој на виделина ќе изнесам сѐ што знам и умеам.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Таа постапка дихотомијата „Ова е песна - расказ е“, и обратно, од Кавга, ја крава над анегдотското.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ова е првото ниво на полова разлика: разликата помеѓу мажите и жените.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

И можеби мислел: ова е крај, патот ни се стрмоглавува во бездна на пекол.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се уривале еден со друг, никогаш позли, со груби гласишта слеани во една невозможна, збревтава и скоро бесмислена реченица: За душа на Јане Крстин, в око, рамно в око со тој нож.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Еби го со колот в грклан, И за побратимот Пеце, Убиваше, сега умира и моча под себе, Убавина, ова е убавина, Му го фатив јазикот, помогнете ми да му го извлечам од уста, - но дел од оние што не можеле да се допрат до глекавиот куп месо и крвиште јуреле кон белецот и го заплиснале со секири и го боделе со колови, и тој белец, со богата грива но веќе со неколку црвени риги преку кожата, 'рзнувал и се пропнувал пред безмилоста сѐ додека не ги оставил уздите на жилавата гранка, да ѝ се извлече крвав на одмаздата и да ги остави луѓето со запенети муцки, и тие со една и само своја реченица: Имавме секири, ножеви, колови, сега имаме пушка и јатаган и уште двајца мртовци, Коњот не требеше, животинка е, И коњите не им се поарни, носам јас на грбов стари удари на копита, А мене денес копито ме поткачи по коленово, Можело и погоре, имаш пет деца, Молкни, секирава моја уште е жедна.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сакате да играме? Сакате да пееме“ „Па ова е неверојатно!“ - извика високата георгина.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Децата весело извикаа...! Ураа! Ураа! Ураа! Ова е принцезата наша што очи боди, а по нејзе принцот, на бел коњ ќе оди, решивме денес круна да ѝ ставиме, и до утро журка ќе си правиме...!

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Ги повторуваше како во огледало неговите гримаси („ова е кога зеваш, ова е кога се чудиш, а ова е кога си многу лут“), а тој слатко се смееше гледајќи во нејзиното полничко, речиси детско лице.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Докторката вели: - Ова е операционата маса. Ова е скалпел. Ова е вашиот јачмен.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Мустаќите нагоре ги подвитка. И тргна.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Само по себе ова е ситно посочување, јас го чинам само затоа што сакам да ги предупредам за четврт час сите други истакнати луѓе, чиј што живот со зачудувачка едноличност се опишува задолжително од моментот на раѓањето. Ете, тоа.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Кога акушерката ме принесе до татко ми, тој со изглед на зналец го погледна она што бев јас и воскликна: - Можам да се обложам дека ова е син!

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Е па, морони, ова е отприлика борба за душите на вашите деца, или така некако.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Знаев дека сето ова е попусто.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

„Ова е за вас“, и ми подава дебел коверт.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Не, не, ова е в ред... склучен, разведен, заведен уредно.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Ова е крајот на еден мини есеј посветен на сараевската поп школа, кој што го пронајдов во лексиконот на ју-митологики.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

- Гледај ваму, ми вели татко, ова е даб благун и тој има најмногу срцевина за спици, за бочви и за качиња и да знаеш за отсега, ми вели, рапавиот даб е само за јаглен и за греење, а царевиот даб е за ништо, вели, оти нема срце и брзо скапува.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Сигурно ова е од огнот, вели Уља, сигурно огнот ѝ ја подгоре косата во коренот. Сега нема како да се држи, на што да се држи, вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ама, зар ова е мојата смрт? Смртта треба да ми ја донесе господ, а не некои долни арамии. Не е така? Да не исчекам, ако не е!

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Ова не е наша работа, велам, ова е ваша работа.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Кај гледаш плужица, му вели татко, ова е платица.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Кој народ да се буни, велам јас, ова е стадо без пастир, кај ќе го потераш таму ќе оди.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ова е другиот глас, од сиот свет, што е со мене.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Јас умеам да познавам и да ценам што е лошо, а што е арно. Ова е лошо - фрли го!

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Ова е арно- дај го ваму!

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

- Та ова е народна власт, - за нејзе се боревме. - Да, да!

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Но кога Рада ја здогледа цената, го соблече палтенцето и се предомисли. - Ова е премногу скапо за мене.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Томо, да те запознаам ова е мојата старосватица.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Леле, зарем тој знае! Од кого ли разбрал? Не, не може да е вистина, ова е само сон.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Кога го отворив „Гласот на јавноста“ што на масата го остави Аристин, прочитав во весникот дека истиот тој ден, во раните утрински часови, сум умрел. *

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ја протегнав главата низ прозорецот и ги протрив очите. – Да, – рече тој на ерменски. – Ова е коњ. Не сонуваш. Побрзај, ако сакаш да јаваш.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тогаш девојката спушти на масата пред мене кутија машки бонбони со виски „Laroshell de Luxe“. – Ова е за вас – додаде – но, покрај ова имам и две прашања, професоре.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Второ, бевме сиромашни.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Но сепак, колку што оваа војна се одолговлекува, попушта и разбирањето за самиот проблем - затоа, ова е можеби вистинскиот момент да се преиспита и да се разгледа правецот на идните дејствувања.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тоа во голема мера се должи на пасивноста на идеите кои се „повеќе 108 еден модел на стварноста отколку причина“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

И покрај тоа што вниманието на Американците во последниве неколку години беше преокупирано со други проблеми Соединетите Држави сѐ уште се учесници во еден мошне скап конфликт - војна против дрогата.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ова е поткрепено и со еден цитат на Маркс: „идеите не можат воопшто ништо да изведат и за остварување на идеите се потребни луѓе кои ќе употребат практична сила“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Исто така, ова е најсоодветно време за градење кариера и потполно созревање на животните идеали.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Наоколу звучниците повторуваа од покривите сѐ едно исто: Мракот и сенките денот го сменија, ова е миг на алчната Мортенија.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

- Која е таа Мортенија? – го прашав човекот што потрча крај мене. Не ме ни погледна.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Уште еднаш, барем уште еднаш, зошто времето застана за миг... зошто сето ова е само СОН....

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Ѝ се чинеше дека сето ова е една лоша игра на двајца мангупи.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Ова е за твое добро, Исусе.“ Отец Симеон опцу со разлеана крв во устата бессилен да се извлече од клопката. Јазикот му го жежеше опор вкус на ’рѓа.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Докторот ги избриша очилата и пак почна да го намотува брадичето околу розовото полно прсте. „Ова е заблуда“, рече докторот промрморе нешто нејасно, тапо, двосмислено; науката му се викаше сомневање.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Ова е време на четириаголни чинии и стаклени фотографии. Може да се живее и во usb.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

Туку, да ве запознаам, Костадин го знајте, а ова е Петар Димоски, нашио нов даскал во училиштето „ Вук Караџиќ “, свежо вратен од студиите во учителската школа во Скопје. Ова е Томаица, ова е Христина.“

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Петре, ова е Тамара Вилајетовиќ од Белград, асистентка на Г-ѓа Перуниќ и Томаица Јовановска која е моја млада колешка од Битола и која помага тука за модното дефиле.“

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Кога од извршителите на државниот удар, според набргу создадената легенда, откако Бургиба бил разбуден, му било речено дека тој повеќе не е Претседател на Републиката и дека според тоа би требало да ја напушти претседателската палата, тој само одмавнал со раката и наводно рекол: - Ова е само невозможен сон.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Јаничарите биле јаничари. И исламизацијата било познато како се вршела.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Без вас, ценети сопруги, тешко ќе си ја постигневме замислената цел...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски, гостејќи се повеќе со очите отколку со устата, имаше време прв да се огласи: Ова е голем ден, мили мои, стигнавме на крајот од мисијата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ова е смела теза, мој пријателе, зар ќе се спротивставиме на сите балкански историографии.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Но ова е вид негување, се замешав освоена од чудното криво и испукано стебло, помало од азалеата што пред тоа ја донесов од цвеќарницата на плоштадот.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Ова е мигот кога треба да расчистам со сите нив.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

- Ова е вистинската убавица на нашата земја, а не клишето кое вие од Секретаријатот го форсирате, се јави Дарко.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Ова, помисли тој со нејасно гадење - ова е Лондон, главниот град на Воздушниот коридор Еден, или третата според бројот на населението провинција на Океанија.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но, сето ова е дигресија“, додаде тој со изменет глас.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Како да дознае колку од сево ова е лага ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„ Океанијо ова е за тебе“ ѝ отстапи место на полесна музика.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На Винстон му помина низ главата дека ова е првпат во животот како гледа, со знаење, во член на Полицијата на мислите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Вие знаете дека ова е непотребно. Што сакате да сторам?“ О'Брајан не одговори директно.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Се поднамести уште подлабоко во фотелјата и ги крена стапалата на оградата од каминот. Ова е блаженство, ова е вечност.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Зарем не уживаш затоа што си жив? Не сакаш ли да чувствуваш: да речеш, ова сум јас, а ова е мојата рака, ова е мојата нога.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ова е обично заменување на една глупост со друга.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Донеси една фотелја и за тебе Мартине. Ова е деловна работа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Е, ова е вистинското Порто Рико“, ни велеше ти. „Еве баш тука…“

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Ова е мерка на предострожност за да случајно не се џитнеш од дваесети спрат кога ќе те отпуштат од работа.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Дефинитивно, бев убеден, ова е нова епизода од Скриена камера.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Еден од „самопрогласените“ рецензенти на ова издание пиша дека ова е еден хибрид помеѓу (стихо)збирка од есеи и добар Марвел стрип.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Ја сум непушач, све ми е јасно, ама ова е претерано.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Некаква глупост. Можел и да не се потруди. (На А. Павловна.) Ова е за вас.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

ЉУБА: Да. Ова е скица на третото дејствие.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Ова е противречна и превртлива изјава.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Многу јасен пример за ова е хипертекстот. Не е пријатен за употреба - бидејќи се случува на компјутерски екран - но е далекусежно револуционерен во размислувањето.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Законот од 2007 предвиде и можност Владата да ги намалува и менува квотите за вработување и работа на странци по региони, области, компании и работни места и да поставува ограничувања и забрани на приливот на нови странски работници во целост или во одредени општини, ако постојат добро основани причини дека ова е од јавен интерес или општ комерцијален интерес (чл. 5).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Ова е уште еден показател колку сериозен проблем е законското намалување на правата.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Ова е случај од праксата на АВРМ – Центар за вработување Велес, и тоа во повеќе приватни трговски друштва кои, поради економската криза во 2009, беа „принудени“ да ги отпуштат своите вработени.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Имајќи предвид дека ова е бруто износ, може да заклучиме дека просечниот износ за нето плата под кој работодавачот не може да врши исплата на плати, значително е намален.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

- Но, зарем не забележуваш, по содржината, дека ова е прво нејзино писмо? - доста грубо ѝ свика татко му...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

— Как Крсте, бре слепче? Откаде докаде десеттодишно дете го запопиле? — се чуди Јован, не знаејќи дека ова е пиеска, а не вистински живот.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Ова е клетва до непријателот тој што најмногу го сакам зошто ако не постоеше немаше ништо да создадам Ова е клетва до непријателот за долг и безгрижен живот му посакувам и да ме надживее да го види опусот сиот

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Ова е погоден рај за бандити подли политички хермафродити глумат елита на виенски бал опинчарски души со чевли во кал Капитализам и посткомунизам модерен роб на феудализам на секој чекор со непотизам новиот светски примитивизам

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Фонче откако ја прегледа куќата од Китан, вртејќи ја главата како да не верува дека ова е случено со неа, во тужбата наведе дека куќата е оддалечена 150-200 метри од каменоломот; дека кога ја изградил Китан, тужениот Танаил, не вадел камења со експлозив, ами рачно; дека од тие експлозиви куќата добила пукнатини кои со време сѐ повеќе се шират и дека се заканува опасност куќата да се урне; куќата кога ја изградил немала никакви пукнатини, а за тоа можат да посведочат мајсторите што ја граделе; и затоа бара од судот веднаш да му забрани на тужениот Танаил да употребува експлозив и преку вешто лице да направи увид на штетата на куќата и да му ја плати на тужителот.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

„Ова е лошо знамение...“ плачеле луѓето.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Полковникот скина од цвеќињата и го доближа до носот. - Значи, свето цвеќе ова е - рече.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Чувствуваше: натечените, крвави усни уште понесопирливо се тегнеа во насмевка, зашто мислеше, ова е крај. Марија број два, зошто липаш?

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Ова е особено важно за современите неохегелијанци, што го воскреснуваат Хегел, придавајќи ги кои атрибутот на неговиот „самоспознат дух“ непогрешливите диктати ни своите „водачи“.

„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)

Ова е универзум каде нема спокој. Единствено е важно да бидеш среќен.

„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)

И тоа атрибутите паѓаат, менливи, во втор ред (дали е beautiful или прекрасно, не е ни толку важно).

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Во 2 по полноќ ги водам на топол бурек во центарот на градот. – Ова е како вашиот хамбургер, Џим.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

„Не е в ред?“ ја гледаше оваа жена и, да, беше тоа неговата жена, беше тоа некој нему познат, и ова е нивниот дом со висок таван и изветвени тапети.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

- Ова е третпат како се обидуваш да ме увериш дека сум слепа! - се смееше таа.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Зоки, ова е штрк, - му покажува мама. - Штрк, - повторува Зоки.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

За Зоки ова е малку необично. Тој отсекогаш мисли дека е пораснат, но другите тоа како да не го признаваат.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

И, како првпат да дознава, пред сите рече: - Мамо, ова е цреша! Тато, ова е цреша! Бабо, ова е цреша!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

„Значи, штрк, жирафа, мечка...“ - А види, ова е слон.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Учителката зачудено го пречека новото дете, но Лидија ѝ објасни: - Ова е Зоки, учителке. Зоки Поки.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

- Бабо, тато, мамо, - повика тој, - ова е џамлија! Најубава џамлија!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Викна: - Мамо, ова е стомна! Тато, ова е стомна! Бабо, ова е стомна!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ова е првиот, ноќен час, според бенедиктинскиот распоред на времето и должностите - посветен на Речта, солилоквијска, келијско-самичка, осаменичка, калуѓерска, монашка

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

АРСО: (Ја брише потта.) Е, ова е вистина чудо, кога го вратив!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Ова е последното интервју со Енди Ворхол, пред самото отворање на II Cenacolo (The Last Supper), изложбата во Милано. okno.mk | Margina #10 [1995] 17

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Ми се гади од коренот на сите зборови, од способноста да молчам; од сите застрашувачки мисли кои во моментов ме предупредуваат да престанам со гадењето -или- ќе ми се случи нешто толку гадно во однос на кое сето ова е ништо.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Ова е осврт на животот што тогаш го водевме, моите пријатели и јас - осврт на сликарството, филмот, модата, музиката; на суперѕвездите и настаните кои ја создадоа сцената во нашето поткровје на Manhattan, местото познато како Factory. 22 Margina #10 [1995] | okno.mk 1960-1962

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Но, ова е бесмислено. Секој мора да ја презема одговорноста за својот личен живот.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Но соочени со сивата реалност ова е невозможно. Тука е контрастот.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Живот каков што сакаме, но само ако доволно долго спиеме и го имаме целото слободно време за сонување.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Со цел да се обезбеди легитимитет за „уметничките дела“, на крајот тие беа изложени во етаблирана уметничка институција. 54 6.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Средби со различноста „Ова е Србија!“ „Ова е пошта, будало!“

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Ова е доба на црвите, вели некој, им дадовме храна за сто години.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

— Ова е поради вас, вели и прета со сувите и изнемоштени раце.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

И ова е само една вистина, зашто вистини има стопати по толку, којзнае колку пати по толку.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Дошол и еден Турчин, ме кренал в раце и рекол: Ова е женско дете, ама машка душа носи и од него сите ќе проплачете.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ова е прво нивно повинување на женска наредба.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

— Ова е жена на Марио, вели Никифор, еден италијански лекар во логоров.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ова е наша заедничка борба, вели Горачинов, и омразата да ја исфрлиме од нашето сеќавање.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Немој, велам, ова е храм.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ова е вториот маж што го имам, вели, а може и прв да се рече, вели, оти со првиот немам в постела легнато.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Потстанаа, проусти плашливо, но доста гласно: - Ако сево ова е вистина, нека дојде некој да ми го потврди тоа!

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Еве, ова е свадбата!

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

- Всушност, ова е за децата. – Се обиде да објасни човекот.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

За нивна вечна самотија ова е настан.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

На Дедо Мраз толку му требаше за да зине: - Аааа, значи ова е таа земја скриена во глобусот што ме довикува со години!

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

- Ѝ носат, и не носат - сѐ така се расправаа, најнакрај Мими сепак попушти и мама Злата ѝ ги обу чорапчињата и сандалките, напоменувајќи: - Да знаеш, ова е вака само денес - затоа што ти е прв ден!

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Надлежните од ЈП Дрисла велат дека причината за ова е инцидентот: едно од возилата на ЈП Комунална хигиена излетало од пристапниот пат што води до манипулативното дело во депонијата.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Ме гледа: начинот на смртта не е ограничен, вели, но ова е прва земја во која не видов гробишта; или сите се живи или сите се мртви, некој необјаснив збор ги суши коските.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Ова е голема тема, голем предизвик.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Ова е јазиче или чкрапец. Кога ќе го повлечеш, тогаш иглата удира по капсулот од фишекот и, ако добро нишаниш, ѓавол ќе го земе тој во кого нишаниш.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ова е уста на цевката, па прстен. И ова од тука до тука е цевка.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ова е наредба. Разбра? - Разбрав! - војнички се исправи девојката. – Веднаш да научам да ставам вендузи!

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ова е прашањето поставено на овој „виртуелен” симпозиум, првобитно воден електронски помеѓу четворица когнитивни научници: Доналд Перлис, информатичар, се залага за тоа дека според компјутационалистичката теза, виртуелните умови се реални па според тоа Серловиот аргумент со кинеската соба потфрлува, бидејќи ако Серл меморизирал и извршил еден програм кој би можел да го помине Тјуринговиот тест на кинески тој би имал втор, виртуелен ум што разбира кинески за кој тој бил несвесен (како кај повеќекратна личност). 70 Margina #3 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Како те пуштија овде? Ова е затворена кафеана.