нѐ (зам.) - штити (гл.)

Но поради мојата најголема радост во животот, сигурно бог нѐ штитеше!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но можеме и обратно да кажеме, дека исчезнува тенката суптилна трака на глупоста којашто нѐ штити од убиствените зрачења на интелигенцијата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
За нас, децата, Мајка си ја задржа, до крајот на живо­тот, таа ведра насмевка, тој благ израз кој нѐ штитеше, нѐ смируваше во судирите со животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Додека пак, повторувањето десет пати на истата приказна, произлегува од чувството на преголема скромност: ова е однесување како другите воопшто да нѐ не слушале, што не е ни секогаш така. (276) Она што бива уништено уште побрзо од озонскиот слој, е суптилниот слој на иронија којшто нѐ штити од зрачењата на глупоста.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)