Тоа нѐ одмара, нѐ успокојува.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Стариот семеен пријател, Гури Порадеци, како капетан на загубениот кораб, нѐ успокојуваше, кажувајќи ни дека и старите чунови, кога ќе им дојде крајот, исчезнуваат како и луѓето...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)