нѐ (зам.) - смирува (гл.)

Сега неговото лице се разведруваше, се враќаше јасната синевина на неговите очи што и нас нѐ смируваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Најстариот брат таинствено нѐ смируваше. Тој се мешаше со Партијата и одеше на доброволни работни акции на кои започнаа да доаѓаат и млади од западните земји.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко ми во мигот ништо не рече, но неговиот поглед што спокојно зрачеше од неговите сини очи и овој пат нѐ смируваше, макар што смртта веќе тропаше на вратите од куќите во Козар маало.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За нас, децата, Мајка си ја задржа, до крајот на живо­тот, таа ведра насмевка, тој благ израз кој нѐ штитеше, нѐ смируваше во судирите со животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)