Нѐ служат со кафе, локум и студена вода.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
1. ВИСТИНАТА Е СВЕТЛИНА НА ДУХОТ - затоа ли ние и не си гледаме в очи, добро е што уште нѐ служи бар слухот: слушаме грамофонски, не надгробни плочи...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Тој беше на твои години, нѐ служеше со пијалак, ни ги празнеше пепелниците.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)