Сузанка нѐ посетуваше и ни правеше дотур на волница за плетење, јас и Споменка веќе го заобливме ќебето, а дрвото ги пожолте листовите и почна да се соголува.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А кога тој сакаше да ја убие, мајка му му рече: „Немој, чедо... Тоа е душата на баба ти... Нѐ посетува...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Морав да ја отпуштам Никол што навистина ми беше жал, но добри пријателки сме, таа ни беше како член на семејствово и сѐ уште често нѐ посетува.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)