Чинго нѐ опседнува и со необичниот спој помеѓу конкретното, животниот податок, непосредната реалност и поетското, визионерското во нејзиного доградување.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Страотните општествени реалности на нашето време се духови, сеништа на убиените богови и на нашата сопствена човечност, коишто се свртеле против нас за да нѐ опседнуваат и уништуваат. Црнци, Евреи, Црвени. Тие.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)