нѐ (зам.) - задржува (гл.)

Да, и ние децата, со среќната мајка и нашето братче, со нашето козле, не знаевме дали летаме кон небото или нѐ задржува земјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Милијарда години гравитацијата нѐ задржуваше дома, подбивајќи се со нас, со ветриштата и облаците, со губарите и скакулците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)